حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام صفحه 192

5. مدوّنة الکبری: من اشکالی نمی‌بینم اگر با کسی که با عصا یا هر چیزی دیگر خروج می‌کند و با آن حالت دستگیر می‌شود در حالی که ناامنی نکرده و مالی نگرفته و قتلی مرتکب نشده است با آسان‌ترین روش رفتار شود. گفتم: آسان‌ترین آن نزد مالک چیست؟

گفت: آسان‌ترین و سبک‌ترین آن این است که تازیانه بخورد و تبعید شود و در آنجا (تبعیدگاه) به زندان افتد. گفتم: اگر چنین شخصی در شهر دستگیر شود به کجا تبعید می‌شود؟ گفت: عمر بن عبد العزیز از شهر به دره تبعید کرد و من از مالک در این باره چیزی نشنیدم جز این که وی گفت: گاهی کسی نزد ما به فدک یا خیبر تبعید می‌شد و آنجا زندانی داشتند که او را زندانی می‌کردند. گفتم: تا چه مدت در آنجا زندانی شود؟ گفت: مالک گفته است: زندانی می‌شود تا معلوم شود که توبه کرده است. «6»

6. موصلی: هرگاه دسته‌ای یا فردی برای راهزنی بیرون آمد و پیش از عمل دستگیر شد، امام زندانش می‌کند تا توبه کند. «7»

7. ابن تیمیه: اگر امام بفهمد دسته‌ای راه را ناامن کرده‌اند، ولی مال و جانی را نگرفته‌اند، آنان را با زندان یا دیگر چیز، تعزیر می‌کند. «8»

______________________________
(1). غنیة النزوع، ص 202.
(2). اشارة السبق، ص 144.
(3). جامع للشرائع، ص 241.
(4). ج 8، ص 48.
(5). جواهر الکلام، ج 41، ص 593.
(6). ج 6، ص 298.
(7). اختیار، ج 4، ص 114.
(8). منهاج السنه، ص 532.