حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام صفحه 197

حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام، ص: 158

قال: غفر اللّه لک یا رسول اللّه! فقال رسول اللّه: و لک، و قتلک فی سبیله. قال: فقتل یوم الیمامة؛ «1»

عراک بن مالک گفت: دو تن از بنی غفار آمدند و در ضجنان از آب‌های مدینه منزل کردند. در آنجا مردمی از غطفان بودند که شتران باری داشتند. صبح که شد غطفانیان یک جفت از شترانشان را گم کردند و آن دو غفاری را متهم ساختند. آنان را نزد پیامبر آورده و جریان را گفتند. پیامبر- صلّی اللّه علیه و آله و سلّم- یکی از ایشان را بازداشت کرد و به دیگری گفت: برو بگرد؛ او رفت و چیزی نگذشت که شتران را آورد.

پیامبر به یکی از دو غفاری- به گمانم به آن یکی که پیش او زندانی بود- گفت: برای من آمرزش بطلب. وی گفت: خدا تو را ببخشد ای رسول خدا! پیامبر گفت: و تو را [ببخشد] و تو را در راه خودش به شهادت برساند. راوی گفت: وی در جنگ یمامه شهید شد.

2. حدّثنا عبد الوهاب بن نجدة، ثنا بقیة، ثنا صفوان، ثنا أزهر بن عبد اللّه الحرازی: إنّ قوما من الکلاعیین سرق لهم متاع فاتّهموا أناسا من الحاکة، فأتوا النعمان بن بشیر صاحب النبی صلّی اللّه علیه و آله و سلّم فحبسهم أیاما ثم خلّی سبیلهم، فأتوا النعمان، فقالوا: خلّیت سبیلهم بغیر ضرب و لا امتحان؟! فقال النعمان:

ما شئتم؛ إن شئتم أن أضربهم، فإن خرج متاعکم فذاک، و إلّا أخذت من ظهورکم مثل ما أخذت من ظهورهم. فقالوا: هذا حکمک؟ فقال: هذا حکم اللّه و حکم رسوله.

قال أبو داود: إنّما أرهبهم بهذا القول، أی: لا یجب الضرب إلّا بعد الاعتراف؛ «2»

جنسی از عده‌ای کلاعی از کلاعیان دزدیده شد و آنان، عده‌ای از بافندگان را متهم کردند و نزد نعمان بن بشیر از اصحاب پیامبر- صلّی اللّه علیه و آله و سلّم- شکایت آوردند.

نعمان چند روز ایشان را حبس کرد و آن‌گاه آزادشان ساخت. کلاعیان نزد نعمان آمدند و گفتند: بدون ضرب و امتحان، آنان را آزاد کردی؟! نعمان گفت: چه می‌خواهید؟