حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام صفحه 211

حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام، ص: 168

مجلسی دوم در ملاذ الاخیار در دو جا آن را آورده و می‌گوید: مجهول است. «1»

نظر نگارنده: روایت به دلیل وجود محمد بن سلیمان، ضعیف است؛ زیرا احتمال دارد وی دیلمی باشد که فردی ضعیف است و اگر کسی جز او باشد مجهول است. «2»

2. قال جعفر بن محمد علیهما السّلام: و إن کانت امرأة فحلق رجل رأسها حبس فی السجن حتی ینبت و یخرج بین ذلک، ثم یضرب فیردّ إلی السجن، فإذا نبت أخذ منه مثل مهر نسائها، إلّا أن یکون أکثر من مهر السنّة، فإن کان أکثر من مهر السنّة ردّ إلی السنّة؛ «3»

امام صادق- علیه السلام- می‌فرماید: اگر مردی سر زنی را بتراشد آن مرد زندانی می‌شود تا موی آن زن بروید و در این فرصت او را بیرون می‌آورند و می‌زنند و به زندان بازمی‌گردانند. هر وقت مو رویید از مرد، مبلغی به اندازۀ مهر زنان همسان او، گرفته می‌شود؛ مگر اینکه از مهر السنّة بیشتر باشد که در آن صورت به اندازۀ مهر السنّة گرفته می‌شود.

3. حدّثنا أبو بکر، قال: حدّثنا وکیع، قال: حدّثنا المنهال بن خلیفة العجلی، عن سلمة بن تمام الشقری، قال: مرّ رجل بقدر فوقعت علی رأس رجل فأحرقت شعره، فرفع إلی علی فأجّله سنة، فلم ینبت، فقضی فیه علی بالدیة؛ «4»

سلمة بن تمام شقری گفت: مردی از کنار دیگی می‌گذشت، دیگ افتاد روی سر مردی دیگر و موی او را سوزانید شکایت نزد علی- علیه السلام- بردند آن حضرت یک سال به او مهلت داد. پس از یک سال موی آن مرد نرویید در این هنگام حضرت به دیه حکم کرد.

آرای فقیهان شیعه