حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام صفحه 223

حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام، ص: 176

در این حکم فرقی میان مسلمان و کافر و مرد و زن نگذاشته‌اند.

آرای دیگر مذاهب

20. ابو یوسف: هر مرد مسلمانی که به پیامبر دشنام دهد یا او را دروغگو معرفی کند یا از او بدگویی یا عیب‌جویی کند، به خداوند کفر ورزیده است و زنش از او جدا می‌شود و اگر توبه نکرد، کشته می‌شود و همچنین است زن؛ جز اینکه ابو حنیفه می‌گوید: زن کشته نمی‌شود … «1»

21. ابو القاسم: کسی که به خداوند- جلّ جلاله- یا رسولش دشنام دهد مسلمان باشد یا کافر، کشته می‌شود و از او خواسته نمی‌شود توبه کند. «2»

22. ابن حزم: علما راجع به کسی که به پیامبر اسلام یا یکی از پیامبران دشنام می‌دهد و ادّعای مسلمانی هم می‌کند، اختلاف کرده‌اند: دسته‌ای گفته‌اند: این کفر نیست و جمعی گفته‌اند: کفر است و دیگران در این مسأله توقف کرده‌اند که اصحاب ما از ایشانند … «3»

23. ابن قدامه: فصل: تهمت و نسبت ناروا به پیامبر و به مادرش، مایۀ خروج از اسلام و دین است و همچنین است دشنام به پیامبر بدون تهمت و نسبت ناروا؛ جز اینکه دشنام بدون تهمت، با اسلام آوردن ساقط می‌شود؛ زیرا دشنام به خداوند تعالی با اسلام آوردن از میان می‌رود پس دشنام به پیامبر به طریق اولی ساقط می‌شود. «4»

24. ابن تیمیه: از این‌رو، ائمه اتفاق کرده‌اند که هر کس به یکی از پیامبران دشنام دهد کشته می‌شود و هر کس به غیر از پیامبر دشنام دهد کشته نمی‌شود مگر برخی از دشنام‌ها؛ مثلا هر کس به مادر پیامبر تهمت زند کشته می‌شود، مسلمان باشد یا کافر؛ زیرا مایۀ ایراد عیب در نسب آن حضرت است و اگر غیر از مادر پیامبر را متهم کند که علم به برائت او نداریم، کشته نمی‌شود. «5»

25. سیّد مرتضی (در انتصار): … ابو حنیفه و اصحابش می‌گویند: هر کس به پیامبر- صلّی اللّه علیه و آله و سلّم- دشنام دهد یا عیب گوید و مسلمان باشد، مرتد می‌شود و اگر

______________________________
(1). خراج، ص 182.
(2). تفریع، ج 2، ص 232.
(3). محلّی، ج 11، ص 408.
(4). مغنی، ج 8، ص 232 و ر. ک: ص 150.
(5). فتاوی الکبری، ج 4، ص 270.