حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام صفحه 251

ثم سار فی الساعة التی نهاه عنها المنجّم فظفر بأهل النهر و ظهر علیهم. ثم قال: لو سرنا فی الساعة

______________________________
(1). نهج السعادة (به نقل از: انساب الاشراف، ج 1، ص 197)، ج 2، ص 372؛ نک: وسائل الشیعة، ج 8، ص 269؛ مرآة العقول (چاپ سنگی)، ج 4، ص 41؛ الکامل فی التاریخ، ج 3، ص 342.
(2). روستایی در پشت شهر کوفه، و به قولی، جایی در دو میلی کوفه که در آن خوارجی که با علی علیه السّلام مخالفت کردند، جمع شدند؛ و به همین سبب آنان را بدان جا نسبت دادند و «حروری» گفتند. مراصد الاطلاع (چاپ سنگی)، ص 132.
(3). لقمان (31) آیۀ 34.

حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام، ص: 197

التی أمرنا بها المنجّم، لقال الناس: سار فی الساعة التی أمر بها المنجّم فظفر و ظهر، أما إنه ما کان لمحمد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم منجّم و لا لنا من بعده، حتی فتح اللّه علینا بلاد کسری و قیصر. أیّها الناس! توکّلوا علی اللّه وثقوا به؛ فإنّه یکفی ممّن سواه؛ «1»

ابن دیزیل روایت کرده است: علی- علیه السلام- تصمیم گرفت از کوفه به حروریه برود. در میان اصحاب او منجّمی بود به آن حضرت گفت: ای امیر مؤمنان! در این ساعت حرکت نکن؛ سه ساعت که از روز گذشت حرکت کن. اگر در این ساعت راه بیفتی به تو و یارانت آزار و زیان سختی خواهد رسید و اگر در آن ساعتی که من گفتم: حرکت کنی موفق می‌شوی و به آن چه خواهی دست می‌یابی.

علی- علیه السلام- به او گفت: آیا می‌دانی در شکم این اسب من چیست؟ نر است یا ماده؟ گفت: اگر حساب کنم می‌دانم.

علی- علیه السلام- گفت: هر کس این حرف تو را باور کند، قرآن را دروغ پنداشته است خداوند تعالی می‌فرماید: «خداوند است که علم به قیامت دارد و باران فرو می‌فرستد و می‌داند که در رحم‌ها چیست.» سپس فرمود: محمد- صلّی اللّه علیه و آله و سلّم- مدّعی آن چه تو ادّعا می‌کنی نبود. تو خیال می‌کنی می‌توانی به آن ساعتی که هر کس حرکت کند سود می‌برد، رهنمون شوی و از آن ساعتی که هر کس در آن ساعت حرکت کند بدی می‌بیند، بازداری؟ هر کس این پندارت را باور کند از استعانت به خدای- جلّ ذکره- در دفع شرّ از خود، بی‌نیاز شده است و سزاوار است که اگر به کار تو یقین دارد سپاس تو گوید نه خداوند- جلّ جلاله-؛ زیرا به خیال خود، این تو هستی که او را به ساعت حرکتی که سود می‌برد، رهنمون شده‌ای و از ساعت حرکتی که هر کس در آن سفر کند به او بدی می‌رسد، بازداشته‌ای. هر کس به این پندار تو ایمان بیاورد من می‌ترسم که او همانند کسی باشد که برای خدا همتا و مشابهی قرار داده باشد. خدایا! فالی، جز فال تو نیست و هیچ زیانی جز از جانب تو نیست و هیچ خدایی جز تو وجود ندارد.