حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام صفحه 325

حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام، ص: 252

هشتاد تازیانه به نجاشی زد، او را حبس کرد و بعد بیست تازیانه بر او نواخت.

شافعی فتوا داده است در هر مورد، که فاصله میان دو حد می‌افتد، حبس می‌شود و ابو یوسف در مورد قذف، فتوا داده است و سرخسی در مورد مستی که قذف کند و کاشانی در موارد زنا و دزدی و …، ولی ما از فقیهان بزرگوارمان کسی را ندیدیم که چنین فتوایی داده باشد، مگر آنچه در مبسوط از شیخ طوسی- رحمه الله- استظهار می‌شود.

ریشۀ این مسأله در حدیث مرفوع ابو مریم است، که اگر صحیح باشد، به شرب خمر در روز ماه رمضان اختصاص دارد، مگر اینکه تنقیح مناط شود و بگوییم: مورد خصوصیت ندارد و چنان که ملاحظه می‌کنید [کار درستی نیست] مخصوصا اگر زندان، خود مجازات باشد یا گفته شود: احتیاطا زندانی می‌شود تا از فرار او پیش‌گیری شود.

روایات

1. أبو علی الأشعری، عن محمد بن سالم، عن أحمد بن النضر، عن عمرو بن شمر، عن جابر رفعه، عن أبی مریم، قال: أتی أمیر المؤمنین علیه السّلام بالنجاشی الشاعر، قد شرب الخمر فی شهر رمضان، فضربه ثمانین ثم حبسه لیلة، ثم دعی به من الغد فضربه عشرین سوطا. فقال له: یا أمیر المؤمنین! فقد ضربتنی ثمانین فی شرب الخمر، و هذه العشرین ما هی؟ فقال: هذا لتجرّیک علی شرب الخمر فی شهر رمضان؛ «1»