حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام صفحه 359

4. قاضی ابن برّاج: اگر بر لواطکننده، حکم لواطی که همراه با دخول است، ثابت شد حدّش یکی از این اقسام است: از دیوار بلند پرت شود یا دیواری بر او خراب شود یا از کوه انداخته شود یا گردنش زده شود یا امام و مردم او را سنگسار کنند یا به آتش سوزانده شود و امام هر یک را خواست اجرا می‌کند، به صلاحدید امام بستگی دارد و اگر هر یک، غیر از سوزاندن را جاری کرد می‌تواند پس از آن وی را نیز بسوزاند. «2»

5. یحیی بن سعید: در لواط با مرد، اگر دخول کند موجب رجم یا سوزاندن به آتش یا انداختن از بلندی یا خراب کردن دیوار روی او یا زدن گردن می‌شود و حاکم می‌تواند پس از آن در صورتی که زنده‌اش را نسوزانده، مرده‌اش را بسوزاند. «3»

آرای دیگر مذاهب

برخی از اهل سنّت با ما موافقت کرده‌اند و برخی میان فاعل و مفعول فرق گذاشته‌اند و حنفیه تنها به حبس یا تعزیر فتوا داده‌اند.

1. ابن حزم: اگر لواط ثابت شود نه کشتنی در کار است و نه حدّی؛ چون نه خداوند آن را واجب کرده و نه رسولش. پس حکمش این می‌شود که منکری انجام داده و آن چه به دستور رسول خدا- صلّی اللّه علیه و آله و سلّم- در اینجا واجب است تغییر منکر با دست است. پس واجب است تعزیر شود به مقداری که رسول اللّه در منکرات تعیین فرموده است نه بیشتر و جلو زیان و آزار او به مردم گرفته شود … امّا زندان کردن لواطکننده چون خداوند متعال می‌فرماید: … وَ تَعٰاوَنُوا عَلَی الْبِرِّ وَ التَّقْویٰ وَ لٰا تَعٰاوَنُوا عَلَی الْإِثْمِ وَ الْعُدْوٰانِ …؛ «4» و در

______________________________
(1). نهایه، ص 704؛ مبسوط، ج 8، ص 7.
(2). مهذّب البارع، ج 2، ص 530.
(3). جامع للشرائع، ص 555؛ نک: خلاف، ج 5، ص 381، مسألۀ 22؛ غنیة النزوع، ص 426؛ شرائع الاسلام، ج 4، ص 160؛ جواهر الکلام، ج 41، کتاب «حدود»، ص 381.
(4). مائده (5) آیۀ 2.