حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام صفحه 392

حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام، ص: 300

از معاصران کسی ندیدم که به حبس فتوا داده باشد. آری، برخی گفته‌اند: حاکم یا مؤمنان عادل او را وادار می‌سازند. برخی دیگر گفته‌اند: حاکم وی را به یکی از دو کار، انفاق یا طلاق ملزم می‌کند و اگر انجام نداد حاکم از طرف وی طلاق می‌دهد. رأی بسیاری از اهل سنّت نیز در این مورد، حبس است.

امّا در مورد نفقۀ نزدیکان و عبد، علّامۀ حلّی در قواعد الاحکام و تحریر الاحکام تصریح کرده است که در صورت امتناع، زندانی می‌شود؛ امّا از نظر [اهل] سنّت، ظاهر عبارت مبسوط سرخسی و عیون الازهار و شرح منتهی الارادات و سبل السلام و … نیز، حبس در صورت امتناع است.

روایات

1. أخبرنا عبد اللّه، أخبرنا محمد، حدّثنی موسی، قال: حدّثنا أبی، عن أبیه، عن جدّه جعفر بن محمد، عن أبیه، عن جدّه، عن علی علیهما السّلام: إنّ امرأة استعدت علیّا علیه السّلام علی زوجها، فأمر علی علیه السّلام بحبسه، و ذلک الزوج لا ینفق علیها إضرارا بها، فقال الزوج: احبسها معی، فقال علی علیه السّلام: ذلک لک، انطلقی معه؛ «1»

زنی از علی- علیه السلام- علیه شوهرش دادخواست. علی- علیه السلام- دستور داد وی را زندانی کنند. این زوج، نفقۀ زوجه‌اش را نمی‌داد تا به وی زیان رساند. زوج به علی- علیه السلام- گفت: زنم را با من حبس کن. علی- علیه السلام- فرمود: این حقّ توست.

[و خطاب به زن گفت:] همراه او برو.

2. أخبرنا عبد اللّه، أخبرنا محمد، حدّثنی موسی، قال: حدّثنا أبی، عن أبیه، عن جدّه جعفر بن محمد، عن أبیه، عن جدّه، عن علی علیه السّلام قال: یجبر الرجل علی النفقة علی امرأته، فإن لم یفعل حبس …؛ «2»