حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام صفحه 472

حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام، ص: 362

با پسوند؛ مثلا گفته می‌شود: دزدی بزرگ و اگر بگویند: دزدی، بدون اینکه قیدی برای آن بیاورند، قطع طریق از آن فهمیده نمی‌شود و همین که لازم است قیدی آورده شود خود علامت مجاز بودن کلمه است … «1»

10. حبس از کارافتادگان، زنان و کودکان اهل بغی

اشاره

شیخ طوسی- رضوان اللّه علیه- در یکی از دو قولش فتوا داده است به حبس کودکان، زنان و از کارافتادگان اهل بغی به جهت اینکه دل‌هایشان فروریزد و جمعشان درهم شکند.

و من کسی از فقیهانمان را نیافتم که موافق ایشان باشد.

بعضی از اهل سنّت نیز چنین فتوا داده‌اند، چنان که به حنفیه و مالکیه نسبت داده شده است.

آرای فقیهان شیعه

1. شیخ طوسی: اگر اسیر از اهل بغی فردی باشد که اهل جنگ نیست؛ مانند زنان، بچه‌ها، نوجوانان و بردگان عده‌ای گفته‌اند: حبس نمی‌شوند، بلکه آزاد می‌شوند؛ زیرا آنان اهل بیعت نیستند. برخی گفته‌اند: آن‌ها هم مانند جوانان، حبس می‌شوند و از نظر من این قول اقواست؛ چون با این کار دل‌هایشان فرومی‌ریزد و جمعشان از هم می‌پاشد و حکم کسانی هم که نمی‌جنگند، مانند زمین‌گیر و پیرمرد از کارافتاده، مانند زنان و کودکان است. «2»

2. همو: اگر از اهل بغی کسانی که اهل جنگیدن نیستند؛ مانند زنان، کودکان، زمین‌گیرها و پیرمردان از کارافتاده، اسیر شوند، حبس نمی‌شوند و شافعی دو قول دارد: