حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام صفحه 485

چون صبح شد مسیّب کسی را در قلعه ندید. یکی از یارانش از او اجازه خواست تا به تعقیب آنان برود؛ ولی وی اجازه نداد. مسیّب نزد علی- علیه السلام- که خبر به او رسیده بود- آمد. امام چند روز به او اجازۀ ملاقات نداد سپس او را فراخواند و سرزنشش کرد و [بدو] فرمود: از قوم خودت بریدی، سهل‌انگاری ورزیدی و تباه ساختی! او عذر خواست و شخصیت‌های کوفه از حضرت درخواست رضایت کردند، ولی امام نپذیرفت و او را به یکی از استوانه‌های مسجد بست. گفته می‌شود: او را حبس کرد سپس او را فراخواند و فرمود: دربارۀ تو کسی با من صحبت کرد که امید من به تو از او بیشتر است و لذا دوست نداشتم کسی دیگر- جز من- به تو خدمتی بکند. بدین گونه امام از او راضی شد و او را مأمور دریافت زکات در کوفه به همراه عبد الرحمن بن محمد کندی قرار داد.

آن‌گاه حساب آن دو را بررسی کرد و دید کار خلافی نکرده‌اند، پس از آن، آن دو را بر

______________________________
(1). جناب: منطقه‌ای در سرزمین کلب در سماوه بین عراق و شام. معجم البلدان، ج 2، ص 164.

حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام، ص: 374

سرکاری گمارد باز خطایی از آنان ندید. آن‌گاه حضرت فرمود: اگر همۀ مردم، مثل این دو انسان صالح بودند هیچ صاحب گاو و گوسفندداری، ضرر نمی‌کرد اگر گله‌اش را بی‌چوپان رها می‌کرد و همۀ زنان مسلمان، بی‌آنکه درها بر رویشان بسته شود، در امان بودند و هیچ تاجری ضرر نمی‌کرد اگر مال التجارۀ خود را در فضای باز می‌گذاشت. «1»

______________________________
(1). نهج السعادة، ج 2، ص 577 (به نقل از: انساب الاشراف، ج 3، ص 1136).

حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام، ص: 375

فصل چهاردهم حبس در مورد حقوق مالی