حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام صفحه 521

حضرت علی- علیه السلام- در مورد بدهکاری چنین حکم کرد: شخص بدهکار حبس می‌شود. پس اگر افلاس و استیصال او روشن و آشکار شود او را رها می‌کنند تا مالی به دست آورد.

مجلسی دوم می‌گوید: ظاهر آن است که به فتح دال، یعنی دین مورد نظر بوده و آن را ذکر کرده است، بدان جهت که در حبس، مورد غالب، همان است: احتمال اختصاص هم وجود دارد؛ زیرا غیر آن حکمی شدیدتر دارد و می‌تواند به کسر دال، یعنی دین هم باشد، که در این صورت تمامی موارد را شامل می‌شود. «3»

2. عنه [محمد بن الحسن الصفّار] عن محمد بن الحسین، عن محمد بن یحیی، عن غیاث، عن أبیه: إنّ علیا علیه السّلام کان یحبس فی الدین، فإذا تبیّن له إفلاس و حاجة، خلّی سبیله حتی یستفید مالا؛ «4»

______________________________
(1). شرائع الاسلام، ج 3، ص 255؛ نک: جواهر الکلام، ج 37، ص 281.
(2). من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 19، ح 1؛ تهذیب الاحکام، ج 6، ص 232، ح 19.
(3). ملاذ الاخیار، ج 5، ص 543.
(4). تهذیب الاحکام، ج 6، ص 196، ح 57؛ استبصار، ج 3، ص 47، ح 3؛ نهایه، ص 354.

حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام، ص: 403

علی- علیه السلام- در بدهکاری حبس می‌کرد، پس اگر افلاس و حاجتمندی او آشکار می‌شد، او را رها می‌کرد تا مالی به دست آورد.