حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام صفحه 659

حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام، ص: 523

فصل سوم حقّ ملاقات با نزدیکان و غیر آنان

اشاره

قاضی نعمان مصری در دعائم الاسلام تنها کسی است که روایتی از امیر المؤمنین دربارۀ شخصی زندانی به نام ابن هرمه آورده است. در آن روایت اشاره دارد هرکس خواست با او ملاقات کند یا برای او چیزی خوردنی، آشامیدنی و پوشیدنی بیاورد، مانع نشوند؛ امّا اگر کسی خواست به او لجاجت و خصومت تلقین کند به وی اجازۀ ملاقات ندهند.

برخی از معاصران شیعی و کاشانی از اهل سنّت در بدائع الصنائع به این مسأله تصریح کرده‌اند؛ ولی سرخسی مخالفت کرده است.

روایات و آرا

1. کتاب علی إلی رفاعة حول ابن هرمة المسجون: و لا تحل بینه و بین من یأتیه بمطعم أو مشرب، أو ملبس أو مفرش، و لا تدع أحدا یدخل إلیه ممّن یلقّنه اللدد؛ «1»

نامۀ حضرت علی به رفاعه دربارۀ ابن هرمۀ زندانی: … مانع کسانی که برای او خوردنی و نوشیدنی یا لباس و فرش می‌آورند نشو؛ ولی نگذار کسی که به او لجاجت و خصومت تلقین می‌کند به ملاقات او بیاید.

2. ولایة الفقیه: امّا دو قسم اوّل، یعنی آن چه به انگیزۀ عقوبت به کار می‌رود، حد باشد یا تعزیر جایز است و گاهی واجب است برخی از عقوبت‌های دیگر به آن اضافه شود؛