حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام صفحه 677

حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام، ص: 540

همسرش ایجاد شود، ولی اصلا چنین دلالتی ندارد؛ زیرا قول امام «لک ذلک» نمی‌خواهد بگوید این حقّ اوست، بلکه احتمالا تفضّلی از جانب امیر المؤمنین- علیه السلام- است و کلیت ندارد. دقت شود.

آری، از این روایت استفاده می‌شود اگر امکان دارد و مسألۀ مهم‌تری مزاحم آن نباشد ترجیح دارد حاکم اجازه دهد همسرش با او باشد.

البته این روایت شامل زنی که زندانی است نمی‌شود؛ زیرا احتمال دارد حکم اختصاص به مرد زندانی داشته باشد و مورد روایت هم اختصاص دارد به آنجا که مرد، نفقۀ زن را ندهد یا در مورد هر نوع نفقه یا هر نوع بدهی است یا آنجا که شخص از پرداخت بدهی خودداری می‌کند، اگر نگوییم در این مورد لازم است با او سخت‌گیری شود و همراه بودن زن با آن منافات دارد.

همچنین این حکم شامل آن زندانی که ازدواج نکرده و در زندان می‌خواهد ازدواج کند، نمی‌شود؛ زیرا احتمال دارد حکم، مخصوص مرد ازدواج کرده باشد.

نتیجۀ بحث اینکه، موارد، مختلف است گاهی مورد حکم، کسی است که لازم است در زندان به او سخت‌گیری شود در اینجا مشکل است بگوییم: حق دارد زنش همراهش باشد چون با سخت‌گیری منافات دارد.

البته فقها این مسأله یا مشابه آن را در باب قسم (تقسیم مساوی شب‌ها برای زن‌ها) و نشوز از کتاب «نکاح» ذکر کرده‌اند.

آرای فقیهان شیعه

1. شیخ طوسی: اگر شخصی که چهار زن دارد در جایی زندانی باشد و زن‌ها به او دسترسی نداشته باشند و در حال آزادی برای هر یک شبی قرار داده باشد واجب است همچنان برای بقیه رعایت کند، چون حقّ آن‌هاست و در صورت قدرت، بر زنان واجب است حقّ خود را ادا کنند و اگر شب‌ها را تقسیم نکرده باشد و یکی را بخواند و شبی نزد او بماند واجب است آن شب را در حقّ همۀ آن‌ها قضا کند؛ چون هر یک حقّ یک شب را دارند و هر وقت توانستند ادا کنند واجب می‌شود و اگر یکی را بخواند و او خودداری کند حقّ نفقه و سهم شب و مسکن از او ساقط می‌شود؛ زیرا ناشزه است. «1»