حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام صفحه 683

حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام، ص: 545

ولی از فتوای ایشان برمی‌آید که به قاعدۀ «نفی ضرر» و قاعدۀ «نفی حرج» استناد جسته‌اند، چنان که سیّد سبزواری به این دو دلیل، تصریح کرده است یا به استناد ترس از این که زندانی از بین برود. «1» امّا اگر ترس از بین رفتن به واسطۀ بیماری نباشد یا بشود او را در زندان معالجه کرد موضوع فتوای این دسته از عالمان منتفی می‌شود.

امّا دربارۀ حبس اجیر اینکه استدلال کنیم باعث زیان او می‌شود عدم حبس او هم موجب ضرر بستانکار می‌شود و ظاهرا فتوای عالمان به مورد حبس بدهکار توجه دارد نه دیگران.

در هر صورت دلیل خاصّی نداریم که حبس مریض و اجیر جایز نباشد. آری، واجب است ملاحظۀ مقتضای بیماری و اجیر بودن او بشود، در صورتی که با حقّ اهمّ دیگری مزاحمت پیدا نکند.

حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام، ص: 546