حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام صفحه 730

حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام، ص: 581

الذهب و خواتیم الذهب و غیرها؛ «1»

کنانة بن ابی حقیق- رئیس یهودیان خیبر- با پیامبر چنین مصالحه کرد: جنگجویان یهود خیبر که در سنگرند در امان بمانند و آزاد باشند تا به همراه فرزندان خود از سرزمین خیبر بیرون روند و در مقابل، راه را برای رسول خدا برای ورود به خیبر و تملک آن چه از اموال، زمین، دینار و درهم، چارپایان، سلاح و لباس- جز پوشاکی بر تن هر فرد- در خیبر موجود است، باز کنند.

رسول خدا- صلّی اللّه علیه و آله و سلّم- فرمود: از امان خدا و رسولش بیرون باشید اگر چیزی را از من مخفی دارید و کنانه بر این پیمان مصالحه کرد. رسول خدا دنبال اموال فرستاد یکی یکی همه را گرفت و دنبال کالا و سلاح فرستاد و آن‌ها را دریافت کرد که صد زره و چهارصد شمشیر و هزار تیر و پانصد کمان عربی با جعبه بود. رسول خدا از کنانه دربارۀ گنج خاندان حقیق و زیور آلاتی که در پوست شتر مخفی کرده بودند پرسید. کنانه گفت: ای ابو القاسم! گنج را در جنگ خرج کردیم و چیزی از آن باقی نمانده و بر آن سوگندهای محکم یاد کرد. رسول خدا فرمود: از امان خدا و امان رسول خدا بیرون باشی اگر آن گنج نزد تو باشد و او گفت باشد.

پیامبر چند تن از یاران خود و ده تن از یهودان را بر این قرارداد شاهد گرفت. سپس رسول خدا از ثعلبة بن سلام بن ابی حقیق- که مردی ضعیف بود- دربارۀ گنج پرسید. او گفت: من نمی‌دانم. ولی من می‌دیدم که کنانه هر روز صبح به فلان خرابه سر می‌زند. اگر چیزی باشد در آنجاست. پیامبر جمعی از مسلمانان را با ثعلبه فرستاد و گنج را از آن خرابه بیرون آوردند. وقتی گنج بیرون آمد رسول خدا به زبیر دستور داد کنانة بن ابی حقیق را شکنجه کند تا هرچه دارد بروز دهد. زبیر او را شکنجه داد تا آنجا که چخماقی آورده بود و او را با آتش شکنجه می‌داد و در آخر، رسول خدا دستور داد او را به محمد بن مسلمه بسپرند تا وی را به تقاص برادرش بکشد و کشته شد و با یکی دیگر از پسران ابی حقیق چنین کرد؛ او را شکنجه کردند سپس به اولیای بشر بن براء سپردند تا به تقاص خون بشر کشته شود و کشته شد و به جهت این پیمان‌شکنی رسول خدا بچه‌ها و اموال آن دو را تصرف کرد. در آن پوست شتر، دستبندهای طلا، خلخال‌های طلا، انگشترهای طلا و دیگر اشیا بود.

3. ابن هشام: و أتی رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله و سلّم بکنانة بن الربیع و کان عنده کنز بنی النضیر فسأله عنه فجحد أن