حیله‌های شرعی و چاره‌جوئی‌های صحیح صفحه 118

ص: 127‌

نقد و بررسی

از روایات متعدّدی استفاده می‌شود که زنا به خاطر این که مقدّمۀ انتقال نطفه است، حرام و مورد تنفّر و نهی شارع مقدّس می‌باشد؛ هر چند به طور مطلق (حتّی در صورتی که انتقال نطفه‌ای در کار نباشد) تحریم شده است.

به این روایات توجّه کنید:

1- محمّد بن سنان، که معمولا فلسفۀ احکام را می‌پرسد، با امام رضا علیه السّلام پیرامون فلسفۀ برخی از احکام مکاتبه می‌کند. آن حضرت فلسفۀ حرمت زنا را چنین شرح می‌دهد:

«حرّم الزّنا لما فیه من الفساد من قتل الانفس و ذهاب الانساب و ترک التّربیة للاطفال و فساد المواریث و ما اشبه ذلک من وجوه الفساد «1»؛

خداوند متعال زنا را به خاطر پیامدهای فسادانگیز آن حرام کرده، از جملۀ این پیامدها: قتل نفس، برهم خوردن نسب انسانها، رها شدن تربیت فرزندان، برهم خوردن ارث و میراث، و مفاسد دیگری از این قبیل است.»

توجّه: رابطۀ زنا با کشتن انسانها به دو صورت قابل تصوّر است:

نخست این که انسانهای فاسق و گناهکار برای تصاحب زن بدکاره‌ای به جان هم بیفتند، و این نزاع و درگیری منتهی به کشتن بعضی از آنها شود.

دیگر این که، زانی و زانیه پس از ارتکاب این گناه بزرگ، هنگامی که با حمل ناخواسته‌ای مواجه می‌شوند، جنین حاصل از زنا را به قتل برسانند.