حیله‌های شرعی و چاره‌جوئی‌های صحیح صفحه 142

ص: 151

فرزند حاصل شده نه از طریق نکاح است، و نه وطی به شبهه.

همان گونه که صورت دوّم- که نطفۀ مرد بیگانه با تخمک زن شوهردار ترکیب شده، سپس به رحم وی بازمی‌گردد- نیز بدون شک حرام است.

و حرمت صورت سوّم- که هم نطفه از مردی بیگانه و هم تخمک از زن اجنبیّه‌ای گرفته شده، و در رحم زن فاقد نطفه کشت می‌شود- از دو صورت اوّل روشنتر است، زیرا در هر سه صورت بالا تلقیح بین نطفه و تخمک زن و مرد بیگانه صورت می‌گیرد، و همان گونه که در مباحث گذشته بیان شد، این کار به دلایل مختلف حرام است.

راه‌کاری مشروع

برای باردار شدن چنین زنانی راه‌کارهای مشروعی وجود دارد که به سه نمونۀ آن اشاره می‌شود:

الف) نخست این که اسپرم و اوول زن و شوهری را گرفته، و در خارج رحم ترکیب نموده، سپس جنین حاصل را به زن نابارور خواهان فرزند منتقل کنند. چنین تلقیحی از نظر شرعی مجاز است؛ زیرا ترکیب بین نطفۀ زن و شوهر شرعی صورت گرفته و پس از ترکیب، در حقیقت جنین به رحم زن نابارور منتقل شده است. البتّه در این فرض زوجین، که هر دو نابارورند، به آن بچّه محرم هستند، ولی پدر و مادر او محسوب نمی‌شوند، بلکه پدر و مادر او، صاحبان اصلی نطفه هستند، که در فرض مسأله زن و شوهر می‌باشند.

ب) در صورتی که زن نابارور نباشد، و اشکال از ناحیۀ شوهرش