- پیشگفتار 1
- چه کسانی به سراغ حیلهها میروند؟ 1
- مقدّمات بحث: 4
- 2- تفسیر لغت «حیله» 5
- 3- نمونههایی از حیلۀ مثبت 7
- 4- حیله‌های منفی 8
- 5- حیله در مصطلح فقها 10
- حیلۀ واقعی مثبت 11
- اشاره 11
- 6- اقسام حیله 11
- حیلۀ واقعی منفی: 12
- حیلۀ صوری غیر واقعی: 12
- اشاره 14
- 8- کلمات فقهای شیعه در باب حیلهها 14
- 7- تقسیم حیله از دیدگاه دیگر 14
- الف) شیخ طوسی و حیله‌های شرعی 15
- موارد مناقشه در کلام شیخ طوسی: 22
- ب و ج) حیله‌های شرعی در کلام شیخ صدوق و علّامۀ مجلسی رحمهما اللّه 23
- د) نظریۀ صاحب حدائق 25
- اشاره 28
- 9- نظریّۀ فقهای اهل سنّت پیرامون حیل شرعیّه 28
- [دو مثال برای حیله‌های حرام و حلال] 32
- 2- حیلۀ مباح در اجارۀ منزل! 33
- نقد کلام ابن قیّم 34
- 1 در باب غسل و وضو و تیمّم 36
- 1- حکم تکلیفی 37
- 2- حکم وضعی 39
- 2 جلوگیری از عادت ماهیانه 42
- فرع اوّل: حکم تکلیفی خوردن قرصهای جلوگیری 43
- فرع دوّم: حکم وضعی خوردن قرص جلوگیری 46
- فرع سوّم: حکم عوارض جانبی 48
- مفهوم قصد قربت چیست؟ 50
- 3 اخذ اجرت برای انجام عبادت 50
- اشکال عمدۀ عبادتهای استیجاری 51
- چارهجوییهای فقها 52
- اشاره 52
- راه اوّل: عدم اعتبار قصد قربت در عبادات استیجاریّه 53
- راه دوّم: داعی بر داعی 54
- راه سوّم: أَوْفُوا بِالْعُقُودِ 55
- نقد راه حلهای سهگانه 57
- شرح بیشتر داعی بر داعی 59
- مشکل دیگر عبادات استیجاریّه! 61
- دو راه دیگر برای حلّ مشکل قصد قربت 62
- 1- تحلیل ماهیّت عبادات استیجاری 62
- نقد و بررسی 63
- 2- چه کسی قصد قربت میکند، نایب یا منوب عنه؟ 64
- راه حلّی از مرحوم میلانی 65
- نقد و بررسی 65
- یادآوری سه نکته 66
- 4 مسافرت به قصد فرار از روزه 68
- مقتضای قاعده چیست؟ 69
- ادلّۀ نظریّۀ مشهور 71
- جمعبندی روایات 74
- 5 آیا کفّارۀ عمد با مسافرت ساقط میشود؟ 76
- نظرات فقها 76
- دلیل طرفداران نظریّۀ سقوط مطلق 78
- ادلّۀ طرفداران عدم سقوط مطلقا 80
- نظریّۀ ما 82
- 6 راه محرمیّت زن برادر، بر برادر شوهر 83
- کلمات فقها 83
- دلیل مسأله 84
- چند نکته 85
- 7 چگونه میتوان با فرزند خوانده محرم شد؟ 89
- توضیح این که 91
- راههای ایجاد محرمیّت بین پسر و مادر خوانده 91
- اشاره 91
- راههای ایجاد محرمیّت بین دختر و پدر خوانده 92
- 8 طرق فرار از ربا 94
- آرای فقها 96
- دلیل اوّل: تمسّک به قواعد، عمومات و اطلاقات 97
- دلایل نظریّات چهارگانه 97
- نقد و بررسی 97
- طایفۀ اوّل: راه فرار از ربای «قرضی» 99
- دلیل دوّم: روایات خاصّه 99
- طایفۀ دوّم: راه فرار از ربای «معاملاتی» 106
- نقد و بررسی 107
- طایفۀ سوّم: راه چاره، دو معامله جداگانه 108
- بررسی بقیّۀ نظریّهها 110
- نتیجۀ نهایی 110
- 9 تلقیح مصنوعی، راهکاری دیگر! 112
- انواع تلقیح مصنوعی: 113
- موضوعات اصلی مسأله 115
- الف) حکم اوّلی صورتهای دهگانه 115
- اشاره 115
- دلیل معتقدین به جواز 117
- نقد و بررسی 118
- دلیل قول مشهور 120
- ب) حکم تلقیح به حسب عوارض آن 126
- موارد ضرورت 127
- یادآوری 128
- 2- در تلقیح حرام تفاوتی بین صورتهای زیر نیست 129
- ج) احکام فرزند حاصل از تلقیح 130
- چکیدۀ مباحث گذشته 136
- صورتهای پنجگانه 137
- اصول سهگانه 138
- اصل اوّل: راههای ایجاد فرزند مشروع 138
- اشاره 138
- اصل دوّم: پدر و مادر فرزند تلقیحی کیست؟ 140
- اصل سوّم: محرمیّت با مادر جانشین و شوهرش! 140
- حکم صورتهای پنجگانه 141
- راهکاری مشروع 142
- 10 راهی برای فرار از حرمت ابدی حاصل از ازدواج در عدّه! 145
- حرمت ازدواج در عدّه 147
- امّا عقیدۀ فقهای اهل سنّت: 148
- حرمت ابدی 148
- مستند نظریّۀ حرمت ابدی 150
- راهکاری برای نجات از حرمت ابدی 151
- پاسخ به چند سؤال 153
- در این فتوا تنها نیستیم 155
- نتیجۀ نهایی 157
ص: 75
4 مسافرت به قصد فرار از روزه
اشاره
مسافرت در ماه مبارک رمضان به قصد فرار از روزه چه حکمی دارد؟ به عبارت دیگر، آیا سفر در ماه رمضان در غیر موارد ضرورت جایز است؟
مشهور بین فقها جواز سفر است، منتهی آن را مکروه دانسته‌اند، و تنها کسی که در این حکم مخالفت کرده، و مسافرت در ماه مبارک رمضان را مطلقا جایز نمی‌داند «ابو الصلاح حلبی» از قدمای فقهای ماست.
فقیه ماهر، صاحب جواهر، در این زمینه سخنی دارد و می‌فرماید:
«نعم یستفاد من صحیح الحلبی و خبر أبی بصیر افضلیة الإقامة فی شهر رمضان … بل فی المختلف ان المشهور کراهة السفر إلی أن یمضی ثلاثة و عشرون یوما منه فتزول الکراهة و لعلّه لمرسل ابن اسباط عن أبی عبد اللّه علیه السّلام … و قد بان لک الحال من ذلک کلّه، و أن المراد من الآیة وجوب صوم الشهر جمیعه علی من شهده أی کان حاضرا و ان المراد الکراهة من النهی فی خبر أبی بصیر القاصر سندا و دلالة و اطلاق ما دلّ علی وجوبه یقید بما إذا لم یکن مسافرا کما عرفت و اللّه العالم» «1».
______________________________
(1). جواهر الکلام، جلد 17، صفحۀ 158.