- پیشگفتار 1
- مقدّمه 3
- 1- راغب اصفهانی 5
- فصل اوّل: تعزیر در نگاه لغتشناسان 5
- 2- ابن منظور اندلسی 8
- 3- ابن اثیر 8
- 4- ابو عبد الرحمن الخلیل 9
- 5- ابن حماد الجوهری 9
- 6- [ابن فارس] 10
- 7- صاحب کتاب قاموس 10
- 9- علّامۀ مصطفوی 11
- 8- علّامۀ طریحی 11
- [مستفاد از کلمات دهگانۀ] 12
- 10- [جعفر شریعتمداری تنظیمگر شرح و تفسیر لغات قرآن] 12
- فصل دوم: تعزیر از دیدگاه فقهای بزرگ 14
- 1- مرحوم شیخ طوسی 15
- 2- ابن زهره 16
- 3- ابن ادریس 16
- 5- مرحوم فاضل اصفهانی 17
- 4- [محقّق حلّی] 17
- 6- [صاحب جواهر] 18
- 8- [شهید ثانی] 19
- 7- [میر سید علی در «ریاض المسائل»] 19
- 10- جزیری 20
- 9- ابن قدامه 20
- نتیجه 21
- فصل سوم: نقاط اختلاف تعزیر با حدود اسلامی 22
- [مناقشاتی بر کلام ایشان] 24
- فصل چهارم: دایرۀ تعزیر، یا گناهانی که مشمول تعزیر است 25
- اشاره 26
- 1- ادلّۀ وجوب امر به معروف و نهی از منکر 26
- ادلّۀ وجوب تعزیر 26
- ب) مرحلۀ برونی و اعتراض گفتاری 27
- الف) مرحلۀ درونی و انکار باطنی 27
- توضیح بیشتر: 27
- ج) مرحلۀ عملی و فعلی 28
- تعزیر ضامن اجرای قوانین 30
- تفسیری دیگر از شیخ طوسی پیرامون مرحلۀ سوم 30
- 2- روایات عامّی که هر تخلّفی را موجب مجازات می‌داند. 31
- الف) داود بن فرقد [امام صادق ع] 32
- ب) امام صادق علیه السّلام خطاب به عمرو بن قیس 32
- [روایت «من الحدود ثلث جلد … »] 33
- [1- تعزیر مستمنی به دست امیر المؤمنین ع] 34
- 3- استقراء نصوص خاصّه 34
- [3- تعزیر برای همبستری در ماه رمضان] 35
- [2- تازیانه خوردن قصّهگوی در مسجد به دست امیر المؤمنین ع] 35
- [4- همبستری در روزه] 36
- [5- حکم توهین و قذف] 36
- [6- تعزیر هجوکننده به دست علی ع] 37
- [7- تعزیر مدعی خواب دیدن مادر خصم] 37
- [8- تعزیر همبستری کنندۀ به اشتباه] 38
- [9- تعزیر اختیار کنندۀ زنی از اهل کتاب] 39
- [10- تعزیر خفتگان در یک رختخواب] 39
- [11- تعزیر دزدی کنندۀ آشکارا] 40
- [12- تعزیر شهادتدهندگان به دروغ] 40
- سؤال: [آیا ترک کنندگان واجبات نیز تعزیر می‌شوند؟] 41
- اشاره 43
- آیا تعزیر اختصاص به گناهان کبیره دارد؟ 43
- دلایل صاحب جواهر بر انحصار تعزیر به کبائر 44
- دلایل ابن زهره و پیروانش بر گسترش تعزیر 45
- نکتهای تازه و اشکالی جدید [در اختصاص تعزیر به غیر احکام حکومتی] 47
- فصل پنجم: تعزیر منحصر به ضرب نیست! 50
- [سه گروه روایت] 52
- گروه اوّل: روایاتی که تعزیر را کمتر از حد می‌داند. 52
- اشاره 52
- منشأ تخصیص تعزیر به تازیانه 52
- گروه دوم: روایاتی که عدد خاصّی معیّن کرده است. 53
- گروه سوم: روایاتی که از تعزیر به کلماتی مانند «ضرب»، «جلد» و «سوط» تعبیر کرده است. 54
- نقد و بررسی روایات 55
- قراین هفتگانه بر عدم انحصار تعزیر به ضرب 55
- قرینۀ اوّل: کلمات اهل لغت 55
- قرینۀ دوم: کلمات فقهای شیعه و اهل سنّت 56
- قرینۀ سوم: روایاتی که از تعزیر تعبیر به عقوبت کرده است 57
- قرینۀ چهارم: روایاتی که از تعزیر تعبیر به تأدیب کرده است 59
- قرینۀ پنجم: روایاتی که تعزیرات غیر بدنی را مطرح کرده است 61
- الف) حبس تعزیری 61
- ب) آلوده نمودن بدن و لباس! 64
- ج) تعزیر مالی 65
- د) نهی، یکی از مراتب تعزیر است 67
- ه) اعلام جرم گناهکار برای مردم 68
- قرینۀ ششم: تمسّک به قیاس منصوص العلّة 68
- قرینۀ هفتم: عناوین ثانویّه 70
- چند یادآوری 72
- الف) مصادیق تعزیر 72
- ب) تعزیر مستقل و تعزیر تلفیقی 73
- ج) متخلّفان از جنگ تبوک 74
- سخنان بزرگان فقها و نظریّات دهگانه 77
- 1- [2-] مرحوم محقّق حلّی 77
- اشاره 77
- فصل ششم: مقدار تعزیر و معنی تخییر حاکم شرع 77
- 3- محقّق حلّی 78
- 5- آیة اللّه خوئی 79
- 4- ابن حمزه از فقهای قدما 79
- 6- ابن ادریس 79
- 10- ابو الصلاح حلبی 80
- 7- مرحوم شیخ طوسی [به نقل] از شافعی 80
- 9- از مالک [و اوزاعی] 80
- 8- از ابن ابی لیلی، و ابو یوسف 80
- اشاره 81
- خلاصۀ نظریّات دهگانه 81
- احادیث و روایات پیرامون مقدار تعزیر 81
- گروه اوّل: مقدار آن در اختیار حاکم شرع است. 82
- گروه دوم: مقدار آن کمتر از حدّ شرعی است. 83
- گروه سوم: مطلق تعزیرات محدود است. 86
- گروه چهارم: برای برخی از تعزیرات عدد تعیین شده است. 88
- طرق جمع بین روایات 92
- احتمالات سهگانه در مورد گروه چهارم 92
- [سنجش گروههای چهارگانۀ روایات] 92
- سوم: [برشمردن روایات از قبیل احکام حکومتی و قابل تغییر دانستن آن با تغییر زمان و مکان] 93
- دوم: مواردی که در گروه چهارم مقدار آن تعیین شده، قانون کلّی نیست 93
- و امّا گروه سوم، از سه جهت قابل عمل نمیباشد 94
- ب) «ال» برای «جنس» به معنی «صرف الوجود» است 95
- منظور از «ما دون الحد» چیست؟ 95
- الف) «ال» در کلمۀ مذکور «جنسیّه» و برای «استغراق» است 95
- ج) احتمال سوم آن که «ال» برای «عهد» است، و تعزیر کمتر از آن حدّ معهود می‌باشد 95
- مشکل صحیحۀ حمّاد 96
- [نکتهها] 98
- نکتۀ اوّل: معنی تخییر حاکم شرع 98
- نکتۀ دوم: وحدت رویّه 100
- نکتۀ سوم: تعزیرات تعلیقی 100
- تشویق و تنبیه! 101
- الف) یک بار اقرار کافی نیست 103
- فصل هفتم: طرق اثبات موضوع تعزیر 103
- ب) یک بار اقرار کافی است 104
- مستندات و ادلّۀ مسأله 105
- [سخن پیامبر در پاسخ زنی که به کنیزش نسبت زنا داد] 106
- اشاره 109
- [قائلین به تفصیل بین حقوق اللّه و حقوق النّاس] 109
- کلمات فقها 109
- فصل هشتم: محدودۀ عفو حاکم شرع در تعزیرات 109
- 2- فاضل اصفهانی 110
- ادلّه قائلین به تفصیل بین حقوق اللّه و حقوق النّاس 110
- ادلّۀ قائلین به عدم تفصیل بین حقوق اللّه و حقوق النّاس 112
- نقد و بررسی حدیث 113
- دلیل بر تفصیل بین اقرار و غیر آن 114
- اشاره 116
- فصل نهم: آیا آخرین مرحلۀ تعزیر اعدام است؟ 116
- کلمات فقها 116
- 1- صاحب جواهر 117
- 2- ابن حمزه 117
- 3- علّامۀ حلّی 118
- 4- ابن ادریس 118
- نقد و بررسی 119
- فصل دهم: فلسفۀ تعزیرات 122
- محورهای چهارگانۀ بحث 125
- فصل یازدهم: تأدیب کودکان و نوجوانان 125
- اشاره 125
- محور اوّل: مشروعیّت تأدیب 126
- کلمات فقها 126
- 2- مرحوم صاحب ریاض 127
- 4- ابن قدامه 127
- 3- امام خمینی 127
- 1- اطلاقات روایات تأدیب 128
- ادلّۀ مشروعیّت تأدیب 128
- 3- سیرۀ عقلا و متشرّعه 129
- 2- [احادیث و روایات] 129
- نکته: مردم در این مسأله بر سه دستهاند: 130
- محور دوم: مقدار مجازات 130
- [1- روایات دال بر 5 یا 6 تازیانه] 131
- [2- روایاتی دال بر سه تازیانه] 132
- [3- روایات دال بر کمتر از ده عدد] 133
- [روایات مؤیّد عدم تعیین عدد] 135
- محور سوم: مجری تأدیب کیست؟ 136
- محور چهارم: ضمان تأدیب و اجرای تعزیر 139
- کلمات فقها 139
- 1- قال ابن قدامة: 139
- 2- [صاحب جواهر] 140
- ادلّۀ طرفداران و مخالفان ضمان 141
- فصل دوازدهم: پاسخ به پرسشها «1» 145
- ب) برخی از گناهانی که تعزیر دارد 149
- ج) مقدار تعزیر 157
- د) عوامل تخفیف یا تشدید مجازاتها 159
- ه) مجری تعزیر 160
- و) تأدیب 161
- ز) فلسفۀ مجازات 161
- ح) تداخل مجازاتهای تعزیری 162
- ط) جریان قاعدۀ درء در تعزیرات 162
ص: 144
می‌شوند؛ ولی تا حدّ امکان از تنبیه بدنی خودداری شود، و چنانچه آن قدر کوچک باشد که خوب و بد را نمی‌فهمد زدن او جایز نیست، و کسی که در موارد مجاز کودکان را تنبیه می‌کند، ضامن خسارتهای وارده نیست.»
خلاصه این که تأدیب کودکان و نوجوانان اجمالا مورد قبول همۀ فقها می‌باشد.
ادلّۀ مشروعیّت تأدیب
اشاره
برای اصل جواز تأدیب می‌توان به سه دلیل استناد جست:
1- اطلاقات روایات تأدیب
، که آن را یکی از حقوق فرزندان بر پدران می‌داند. چرا که تأدیب گاه بدون مجازاتهای بدنی حاصل نمی‌شود. به سه نمونه از این روایات توجّه کنید:
الف) یکی از راویان حدیث به نام «درست» از امام کاظم علیه السّلام نقل می‌کند که مردی خدمت پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله رسید، و از آن حضرت در مورد حقوق فرزندش پرسید. حضرت فرمود:
«تحسن اسمه و ادبه، وضعه موضعا حسنا «1»؛
نامی نیکی برایش انتخاب کن، و خوب ادبش نما، و جایگاه اجتماعی نیکویی برایش مهیّا کن.»
مقتضای ادب نیکو و اطلاق آن، شامل تنبیه بدنی در موارد ضروری نیز می‌گردد.
ب) حضرت علی علیه السّلام می‌فرماید:
______________________________
(1). وسائل الشیعة، جلد 15، ابواب احکام الاولاد، باب 86، حدیث 1.