پاسخ به پرسش هایی پیرامون مجازات های اسلامی و حقوق بشر صفحه 138

[دفن هنگام رجم]

و اما در رابطه با دفن به هنگام رجم، ظاهر روایات باب مذکور لزوم آن است، و بسیاری از فقها نیز به آن فتوا داده اند، هرچند صدوق، سلّار و ابن سعید در کلماتشان ذکری از لزوم دفن نکرده اند. حلبی درکافی و ابن زهره در غنیه نیز دفن را در صورتی لازم دانسته اند که زنای محصنه با بیّنه ثابت شود نه با اقرار. شیخ مفید نیز دفن را مطلقاً در مورد مرد زناکار لازم نمی داند.

شهید ثانی نیز در مسالک قائل به استحباب دفن به هنگام رجم شده است و لزوم آن را موکول به نظر امام کرده و گفته است: پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم زنی را که نامش جهنیّه بود بدون دفن در حفره رجم نمود. «1»

لازم به تذکر است کلمۀ دفن به دو معنا آمده است: یکی دفن چیزی زیر خاک به نحوی که با خاک پوشانده شود. و دیگری صرف مستور بودن چیزی. در روایات باب فوق اسمی از دفن با خاک برده نشده، بلکه به طور مطلق ذکر شده است. بعید نیست بتوان گفت به قرینۀ اینکه در صورت اقرار باید امکان فرار برای شخص مورد رجم وجود داشته باشد، باید دفن نصف یا بیشتر بدن او با خاک نباشد، زیرا معمولًا کسی که نصف بدنش در حفره ای زیر خاک باشد مخصوصاً اگر زن باشد کمتر امکان فرار دارد.