پاسخ به پرسش هایی پیرامون مجازات های اسلامی و حقوق بشر صفحه 61

[عدم ارزش گذاری انسان در دیه]

و از نظر اسلام، دیۀ زن و مرد تعیین ارزش مالی و اقتصادی آنان نمی باشد تا گفته شود: ارزش زن نصف ارزش مرد دانسته شده است؛ بلکه اصولًا تعیین دیه در اسلام برای جنایت، علاوه بر تشفّی خاطر، برای جبران خسارتی است که در اثر

جنایت وارد شده است و این خسارت آنگاه که بر مرد که معمولًا منبع درآمد اقتصادی خانواده می باشد وارد آید، بسی بیشتر است و جبران آن هزینۀ بیشتری را می طلبد.

بدیهی است در گذشته و تاکنون سنگینی اقتصادی خانواده برعهدۀ مردها بوده و هست، زیرا نفقۀ زن و اولاد و نیز مهریۀ زن برعهدۀ مرد می باشد؛ در حالی که زن، نه تنها نفقۀ خود و فرزندان، بلکه نفقۀ خود او نیز بر وی واجب نیست و مالک درآمدهای خود می باشد. پس اگر دیۀ زن و ارث او نصف مرد باشد، باز هم بیشتر ثروت جامعه در اختیار زن و متعلّق به او می باشد.

و این در حالی است که براساس آنچه در تاریخ ثبت شده است زن در دوران گذشته و همزمان با بعثت پیامبراسلام صلی الله علیه و آله و سلم اصولًا یک انسان به حساب نمی آمد و دختران حق حیات نداشته و زنده در گور دفن می شدند، و برای کشتن زن دیه ای مقرر نبود؛ و حتی زنان همچون اموال میّت به عنوان ارث به وارثان میّت متعلق می شدند.