پاسخ به پرسش هایی پیرامون مجازات های اسلامی و حقوق بشر صفحه 91

جمله شیخ در مبسوط «1» و خلاف، «2» ابن برّاج در مهذّب، «3» محقق در شرایع، «4» علّامه در ارشاد، «5» و شهید اوّل در لمعه، «6» این قول را اختیار کرده اند. و در مورد تعدادی که باید شاهد و ناظر اجرای حدّ زنا باشند، ظاهر آیۀ شریفه فوق این است که حضور طایفه ای از مؤمنین لازم است.

در رابطه با تعداد افراد طایفه میان فقها اختلاف است؛ برخی همچون شیخ طوسی در نهایه، «7» علامه حلّی در قواعد، «8» و ابن برّاج در مهذّب، «9» گفته اند که اقلّ آن یک نفر است و بر یک نفر نیز طایفه گفته شده است. آنان آیۀ شریفۀ «وَ مٰا کٰانَ الْمُؤْمِنُونَ لِیَنْفِرُوا کَافَّهً فَلَوْ لٰا نَفَرَ مِنْ کُلِّ فِرْقَهٍ مِنْهُمْ طٰائِفَهٌ لِیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ وَ لِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذٰا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ» «10» را به عنوان شاهد ذکر می کنند، که به اعتقاد آنان طایفه در این آیه بر یک نفر نیز تطبیق شده است.

در برخی از روایات نیز «طایفه» بر یک نفر تطبیق شده است؛ از جمله روایت پنجم از باب یازدهم از ابواب حدّ زنا در وسائل الشیعه، و نیز حدیث چهارم از باب چهل و دوّم از ابواب حدّ زنا در مستدرک الوسائل.

______________________________
(1)- المبسوط، ج

8، ص 8.

(2)- الخلاف فی الأحکام، ج 5، ص 374، مساله 11.
(3)- المهذّب فی الفقه، ج 2، ص 528.
(4)- شرایع الإسلام، ج 4، ص 144.
(5)- الإرشاد، ج 2، ص 173.
(6)- الروضه البهیه، ج 9، ص 95.
(7)- النهایه، ص 701.
(8)- قواعد الأحکام، ج 3، ص 530.
(9)- المهذّب فی الفقه، ج 2، ص 28.
(10)- سورۀ توبه (9)، آیۀ 122.