آیین کیفری اسلام :شرح فارسی تحریر الوسیلة(حدود) جلد 1 صفحه 555

ص: 569

[آداب الرجم]

[مسألة 5- ینبغی للحاکم إذا أراد إجراء الحدّ أن یعلم الناس لیجتمعوا علی حضوره، بل ینبغی أن یأمر بالخروج لحضور الحدّ، والأحوط حضور طائفة من المؤمنین ثلاثة أو أکثر.

وینبغی أن یکون الأحجار صغاراً بل هو الأحوط. ولا یجوز بما لا یصدق علیه الحجر کالحصی ولا بصخرة کبیرة تقتله بواحدة أو اثنتین.

والأحوط أن لا یقیم علیه الحدّ من کان علی عنقه حدّ سیّما إذا کان ذنبه مثل ذنبه.

ولو تاب بینه وبین اللَّه جاز إقامته، وإن کان الأقوی الکراهة مطلقاً، ولا فرق فی ذلک بین ثبوت الزنا بالإقرار أو البیّنة.]

آداب رجم

اشاره

در این مسأله چهار فرع است:

1- زمانی که حاکم شرع تصمیم بر اجرای حدّ- رجم باشد یا تازیانه- گرفت، سزاوار است مردم را در جریان گذاشته و به آنان اعلام کند تا در مراسم اقامه‌ی حدّ حاضر شوند.

آن گاه می‌فرماید: نه تنها اعلام کردن سزاوار است، بلکه به مردم امر کند و از آنان بخواهد در مراسم شرکت کنند.

2- بنا بر احتیاط، گروهی از مؤمنین- سه نفر یا بیشتر- در این مراسم حضور یابند.

3- مستحب است از سنگ‌های کوچک استفاده شود؛ بلکه مطابق با احتیاط است. و جایز نیست؛ سنگریزه و شن که سنگ نیستند رجم کنند؛ و یا به سنگ بزرگی که با زدن یک یا دو عدد از آن زانی کشته می‌شود، مجرم را سنگسار کنند.

4- احتیاط در عدم اقامه‌ی حدّ توسّط کسی است که حدّ به گردن دارد؛ به خصوص اگر گناهش مانند گناه مجرم باشد. اگر مجری حدّ بین خود و خدایش توبه کرده، می‌تواند حدّ را اجرا کند؛ هرچند قول قوی کراهت آن است- خواه توبه کرده باشد یا نه-؛ فرقی در این مطلب نیست که زنا با اقرار ثابت شده باشد یا به بیّنه.