آیین کیفری اسلام :شرح فارسی تحریر الوسیلة(حدود) جلد 2 صفحه 116

ص: 127

[کیفیّة إجراء حدّ اللواط]

[مسألة 5- الحاکم مخیّر فی القتل بین ضرب عنقه بالسیف أو إلقائه من شاهق کجبل ونحوه مشدود الیدین والرجلین، أو إحراقه بالنار، أو رجمه، وعلی قول: أو إلقاء جدار علیه فاعلًا کان أو مفعولًا. یجوز الجمع بین سایر العقوبات والإحراق بأن یقتل ثمّ یحرق.]

کیفیّت اجرای حدّ لواط

اشاره

این مسأله دارای دو فرع است:

1- تخییر حاکم در اجرای حدّ قتل به یکی از امور زیر نسبت به فاعل و مفعول در لواط ایقابی: الف: گردن زدن با شمشیر؛ ب: انداختن از بالای بلندی با دست و پای بسته؛ ج: سوزاندن با آتش؛ د: سنگسار کردن؛ ه: بنا بر قولی خراب کردن دیوار بر او.

2- جواز جمع بین یکی از طرق و سوزاندن پس از مرگ.

فرع اوّل: کیفیّت قتل

در این فرع بایستی چند مطلب بررسی شود.

مطلب اوّل: آیا در لواط ایقابی مطلق قتل به هر کیفیّتی حاصل شود، کافی است یا باید به صورت خاصّی محقّق گردد؟ اگر مطلق قتل کافی باشد، به وسیله‌ی اسلحه‌ی گرم یا خفه کردن با طناب و مانند آن نیز می‌توان حدّ را اجرا کرد. بنابراین، باید مستفاد از ادلّه را دید.

در روایت صحیحه‌ی حمّاد بن عثمان قتل به‌طور مطلق آمده است:

قلت لأبی عبداللَّه علیه السلام رجل أتی رجلًا، قال: علیه إن کان محصناً القتل وإن لم یکن محصناً فعلیه الجلد، قال: قلت: فما علی المؤتی به؟ قال: علیه القتل علی کلّ حالٍ محصناً کان أو غیر محصن.[191]

در این روایت، نسبت به فاعل و مفعول حکم قتل به صورت مطلق مطرح شده است.