آیین کیفری اسلام :شرح فارسی تحریر الوسیلة(حدود) جلد 2 صفحه 294

ص: 310

[کیفیّة الضرب فی حدّ القذف ومقداره]

[مسألة 2- الحدّ فی القذف ثمانون جلدة ذکراً کان المفتری أو انثی، یضرب ضرباً متوسّطاً فی الشّدة لا یبلغ به الضرب فی الزنا. ویضرب فوق ثیابه المعتادة ولا یجرّد، ویضرب جسده کلّه إلّاالرأس والوجه والمذاکیر. وعلی رأی یشهر القاذف حتّی تجتنب شهادته.]

مقدار و کیفیّت ضرب حدّ قذف

اشاره

این مسأله دارای چهار فرع است:

1- مقدار قذف هشتاد تازیانه بر مرد و زن است.

2- ضربی که در باب قذف ثابت است، ضرب متوسّطی می‌باشد که به شدّت ضرب در حدّ زنا نمی‌رسد.

3- از روی لباس به قاذف تازیانه زده، و او را عریان نمی‌کنند؛ و تازیانه‌ها را بر تمام جسدش مگر سر، صورت و عورت او تقسیم می‌کنند.

4- بنا بر نظری، قاذف را باید معرّفی کرد تا شناخته شود و از پذیرفتن شهادتش دوری کنند.

فرع اوّل: مقدار حدّ قذف

این فرع بحث چندانی ندارد؛ زیرا، کتاب، سنت و اجماع بر ثبوت هشتاد تازیانه دلالت دارند. در آیه‌ی شریفه می‌فرماید: وَ الَّذِینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَنتِ ثُمَّ لَمْ یَأْتُواْ بِأَرْبَعَةِ شُهَدَآءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمنِینَ جَلْدَةً[565] «کسانی که زنان پاکدامن و عفیف را قذف می‌کنند و چهار شاهد بر اثبات گفتار خود نمی‌آورند، به آنان هشتاد تازیانه بزنید».

هرچند «الّذین» جمع «الّذی» و برای مذکّر به کار می‌رود، امّا این مقام همانند «رجل شکّ بین الثلاث والأربع» است که اختصاص به مردان ندارد. به ذهن هیچ کس هم خطور