آیین کیفری اسلام :شرح فارسی تحریر الوسیلة(حدود) جلد 2 صفحه 393

ص: 411

با این فرض که خواننده عرب بوده و با قرائت سوره‌ها پی به احکام برده است-.

اگر این فرد جاهل بوده، احکام را برایش واضح و روشن می‌گویم، اگر بار دیگر مرتکب فعل حرام شد، تازیانه به او می‌زنم و حدّ بر او اقامه می‌کنم.

2- محمّد بن یعقوب، عن علیّ بن إبراهیم، عن محمّد بن عیسی بن عبید، عن یونس، عن أبی أیّوب الخزّاز، عن محمّد بن مسلم، قال: قلت لأبی جعفر علیه السلام رجل دعوناه إلی جملة الإسلام فأقّر به، ثمَّ شرب الخمر وزنی وأکل الرّبا ولم یتبیّن له شی‌ء من الحلال والحرام، أقیم علیه الحدّ إذا جهله؟ قال: لا، إلّاأن تقوم علیه بیّنة أنّه قد کان أقرّ بتحریمها.[731]

فقه الحدیث: محمّد بن مسلم به امام باقر علیه السلام گفت: مردی را به اسلام دعوت کردیم؛ او پذیرفت و به شهادتین اقرار کرد. آن‌گاه مرتکب شرب خمر و زنا و اکل ربا شد، در حالی که چیزی از حلال و حرام اسلام را یاد نگرفته بود. آیا در فرض جهل به احکام حدّ بر او جاری می‌شود؟

امام علیه السلام فرمود: نه، مگر بینّه‌ای شهادت دهد که او قبل از ارتکاب، به حرمت این امر اعتراف کرده است.

3- محمّد بن یعقوب، عن علیّ بن إبراهیم، عن أبیه، عن ابن فضّال، عن ابن بکیر، عن أبی عبداللَّه علیه السلام، قال: شرب رجل الخمر علی عهد أبی بکر، فرفع إلی أبی بکر، فقال له: أشربت خمراً، قال: نعم، قال: ولم؟ وهی محرّمة، قال: فقال الرجل: إنّی أسلمت وحسن إسلامی ومنزلی بین ظهرانی قوم یشربون الخمر ویستحّلون ولو علمت أنّها حرام اجتنبتها، فالتفت أبو بکر إلی عمر فقال: ما تقول فی أمر هذا الرجل؟ فقال عمر: معضلة ولیس لها إلّا أبو الحسن. فقال أبو بکر ادع لنا علّیاً، فقال عمر: یؤتی الحکم فی بیته، فقام والرجل معهما ومن حضرهما من الناس حتّی أتوا أمیر المؤمنین علیه السلام فأخبراه