آیین کیفری اسلام :شرح فارسی تحریر الوسیلة(حدود) جلد 2 صفحه 408

صفحه 408

ص: 426

دوّم: روایاتی است که خیال کرده‌اند بر حرمت دلالت دارد. ما به عمده دلیلشان اکتفا می‌نماییم.

روایت زید نرسی

زید النرسی فی أصله قال: سئل أبو عبداللَّه علیه السلام عن الزبیب یدقّ ویلقی فی القدر ثمّ یصبّ علیه الماء ویوقد تحته. فقال: لا تأکله حتّی یذهب الثلثان ویبقی الثلث. فإنّ النّار قد أصابته.

قلت: فالزبیب کما هو [یلقی] فی القدر ویصبّ علیه الماء ثمّ یطبخ ویصفّی عنه الماء، فقال کذلک هو سواء، إذا أدّت الحلاوة إلی الماء فصار حلواً بمنزلة العصیر ثمّ نشّ من غیر أن تصیبه النار فقد حرم وکذلک إذا أصابته النار فأغلاه فقد فسد.[752]

فقه الحدیث: از امام صادق علیه السلام پرسیدند: کشمش را می‌کوبند و با آب در دیگ می‌ریزند و آتش زیر آن روشن می‌کنند، چه حکمی دارد؟- معمولًا بر روی آتش و حرارت به جوش می‌آید.- امام علیه السلام فرمود: تا ذهاب ثلثین نشود از آن نخور؛ زیرا، آتش به آن رسیده و در آن غلیان ایجاد کرده است.

سائل پرسید: اگر کشمش را نکوبیده با آب در دیگ بریزند و آن را بپزند، آن‌گاه آبش را صاف کنند، حکمش چیست؟

امام علیه السلام فرمود: این نیز مانند صورت اوّل است و همان حکم را دارد.- پس از آن توضیح داده، می‌فرماید: دو صورت دارد و در هر دو صورت خوردنش حرام است.- وقتی حلاوت به آب رسید و آن را شیرین کرد، همانند آب انگور شیرین شد، آن‌گاه اگر حالت نشّ و غلیان پیدا کند بدون این که حرارتی به آن برسد، حرام است؛ و همین‌طور اگر توسط آتش نیز به غلیان درآمد، آن هم فاسد می‌شود.

در این روایت از سه جهت: سند، متن و دلالت بحث داریم:

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه