- [ادامه بخش اول: کتاب حدود] 1
- اشاره 1
- فصل پنجم: ملحقات باب زنا 1
- موارد سقوط حدّ زنا 2
- اشاره 2
- فرع اوّل: تعارض شهود زنا با بیّنهی بکارت 3
- فرع دوم: حکم شهود در صورت سقوط حدّ 7
- فرع سوم: حصول علم به بکارت از راه تواتر یا غیر آن 10
- حکم شهادت بر زنای مجبوب 11
- فرع اوّل: اثر غیبت شهود در حدّ 13
- حکم حدّ در صورت غیبت، یا مرگ شاهدان 13
- اشاره 13
- فرع دوم: وجوب حضور شهود در اقامهی حدّ 16
- حکم شهادت دادن زوج به همراه سه شاهد دیگر 17
- اشاره 17
- مقتضای عمومات و اطلاقات در این مسأله 18
- بررسی مفاد آیهی لعان 19
- مفاد روایات باب 21
- فرع اوّل: عمل حاکم به علم خود 27
- اشاره 27
- اشاره 27
- اثبات حقوق به علم حاکم 27
- ادلّهی قائلین به جواز 29
- ادلّهی منکرین جواز عمل به علم قاضی 37
- فرع دوم: فرق بین حقّ اللَّه و حقّ النّاس 41
- فرع دوم: مجازات افتضاض 47
- فرع اوّل: ثبوت مهر المثل به ازالهی بکارت 47
- اشاره 47
- حکم افتضاض باکره 47
- اثبات شرافت و اهمیّت برای زمان و مکان 53
- حکم زنا در مکان یا زمان شریف 53
- اشاره 53
- دلیل تشدید مجازات در روزها یا مکانهای شریف 54
- عدم جریان کفالت، تأخیر و شفاعت در حدّ 56
- فرع اوّل: عدم کفالت در حدّ 56
- اشاره 56
- فرع دوم: عدم جواز تأخیر در حدّ 57
- فرع سوم: قابل شفاعت نبودن حدّ 59
- فصل اوّل: حدّ لواط و ملحقات آن 63
- بخش دوّم: حدّ لواط، مساحقه و قوّادی 63
- اشاره 63
- تعریف لواط و راههای اثبات آن 64
- اشاره 64
- مطلب اوّل: ریشهی لغوی لواط 64
- مطلب دوّم: حرمت لواط در قرآن 66
- مطلب سوّم: حرمت لواط در روایات 67
- اشاره 69
- فرع اوّل: تعریف لواط 69
- بحث دوّم: مراد از ایقاب 71
- اقوال فقها در مقدار ایقاب 72
- اشاره 75
- فرع دوّم: طریق اثبات لواط 75
- بحث دوّم: نقش شهادت زنان در ثبوت لواط 83
- شرایط مقرّ 90
- فرع اوّل: اقرار به کمتر از چهار مرتبه 91
- فرع دوّم: شهادت کمتر از چهار شاهد 91
- اشاره 91
- حکم اقرار و شهادت کمتر از حدّ نصاب، شهادت زنان و علم امام 91
- فرع چهارم: ثبوت حدّ به علم حاکم 92
- فرع سوّم: شهادت زنان 92
- مجازات انواع لواط 93
- اشاره 93
- اشاره 94
- فرع اوّل: حدّ لواط ایقابی بالغ عاقل مختار 94
- بررسی حدّ مفعول 107
- فرع دوّم: حکم لواط ایقابی بالغ با صبیّ و مجنون 109
- فرع سوّم: لواط کودک با کودک 110
- فرع چهارم: لواط دیوانه با بالغ عاقل 111
- فرع پنجم: لواط کودک با بالغِ عاقل 112
- فرع ششم: لواط ذمّی با مسلمان 113
- فرع هفتم: لواط ذمّی با ذمّی 114
- کیفیّت اجرای حدّ لواط 116
- اشاره 116
- فرع اوّل: کیفیّت قتل 116
- فرع دوّم: جمع بین سوزاندن و یکی از راههای دیگر قتل 122
- حکم لواط غیر ایقابی و تکرار آن 127
- اشاره 127
- فرع اوّل: حکم لواط غیر ایقابی 127
- فرع دوّم: حکم تکرار فعل با تخلّل حدّ 136
- فرع اوّل: تعزیر همخوابگان 139
- حکم همخوابگی دو مرد زیر یک لحاف و بوسیدن کودک و ... به شهوت 139
- اشاره 139
- وجه سوّم: نظر برگزیده در کیفیّت جمع 149
- فرع دوّم: حکم بوسیدن از روی شهوت 155
- حکم توبهی لائط و تخییر امام در صورت اقرار 159
- اشاره 161
- فصل دوّم: در حدّ مساحقه و ملحقات آن 161
- تعریف، راه ثبوت و حدّ مساحقه 162
- اشاره 162
- تعریف و تاریخچهی مساحقه 162
- ادلّهی حرمت مساحقه 163
- مقدار حدّ مساحقه 164
- نظر برگزیده در کیفیّت جمع بین روایات 173
- راههای اثبات مساحقه 174
- قتل مساحقهگر در مرتبهی سوّم یا چهارم؟ 178
- حکم تکرار مساحقه و توبهی از آن 178
- اشاره 178
- حکم همخوابگی دو زن مجرّد 181
- اقوال در مسأله 187
- اشاره 187
- حکم تکرار همخوابگی دو زن با تخلل حدّ 187
- اشاره 196
- مساحقهی با باکره بعد از مجامعت شوهر 196
- بررسی الحاق فرزند 197
- دیهی زوال بکارت 199
- زمان پرداخت مهرالمثل 200
- فصل سوّم: حدّ قیادت و ملحقات آن 202
- اشاره 202
- اشاره 203
- تعریف قیادت و راههای اثبات آن 203
- اختصاص قیادت به باب زنا و لواط 203
- دلیل تعمیم قیادت به باب لواط و مساحقه 205
- دلیل تحریم قیادت 205
- ثبوت قیادت به اقرار 206
- نقد ادلّهی مشهور 207
- ثبوت قیادت به شهادت 208
- دلیل بر مسأله 210
- حدّ قوّاد 210
- اشاره 210
- کیفیّت حدّ نفی و ثبوت آن 211
- دلیل اثبات حلق رأس و غیره 214
- فصل چهارم: حدّ قذف 216
- اشاره 216
- اشاره 217
- ادلّهی حرمت قذف 217
- نسبت دادن زنا و لواط 217
- تعمیم قذف نسبت به مساحقه 219
- اشاره 222
- الفاظ قذف 222
- مطلب اوّل: الفاظ دالّ بر قذف 223
- مطلب دوّم: علم گوینده به معنای کلمات 225
- نفی ولد 227
- موارد ثبوت تعزیر 230
- نظر مرحوم محقّق 231
- اشاره 231
- موارد عدم ثبوت حدّ قذف 231
- اشکال کیفیّت طرح مسأله در تحریرالوسیله 232
- دلیل فرض اوّل: «ولدت من الزنا» 233
- نظر علّامه و شهید رحمهما الله و نقد آن 234
- نظر برگزیده 235
- قذف فاعل با ذکر نام مفعول 237
- اشاره 242
- قذف ملاعنه و فرزندش 242
- فرع اوّل: حکم قذف ملاعنه و فرزندش 242
- قذف فرد حدّ خورده 245
- فرع دوّم: حکم «با فلان زن زنا کردم ...» 248
- موارد ثبوت تعزیر 249
- اشاره 261
- شرایط قاذف 261
- روایات مربوط به این مسأله 262
- قذف مجنون ادواری 266
- اشاره 267
- شرایط مقذوف 267
- بررسی عنوان احصان 267
- دلیل اعتبار بلوغ و عقل 268
- دلیل اعتبار حریّت 270
- دلیل اعتبار اسلام 272
- دلیل اعتبار عفّت 274
- قذف فاسق در غیر فسق متظاهر 276
- نسبت قذف با کفر مادر 278
- حکم قذف نزدیکان 281
- حکم قذف جماعت 285
- فرع اوّل: ثبوت قذف به اقرار 291
- راههای ثبوت قذف 291
- اشاره 291
- فرع دوّم: ثبوت قذف به بیّنه 292
- مقدار و کیفیّت ضرب حدّ قذف 294
- اشاره 294
- فرع اوّل: مقدار حدّ قذف 294
- فرع دوّم و سوّم: کیفیّت ضرب حدّ قذف 295
- فرع چهارم: معرّفی قاذف به مردم 298
- حکم تکرار قذف و حدّ 300
- فرع اوّل: قتل در مرتبهی سوّم یا چهارم 300
- اشاره 300
- فرع دوّم: حکم تأکید قذف 301
- تصدیق مقذوف 305
- اشاره 305
- مسقطات حدّ قذف 305
- اقامهی بیّنه علیه مقذوف 306
- عفو مقذوف 306
- روایات دالّ بر تفصیل 309
- نظر برگزیده 313
- ملازمهی سقوط حدّ قذف با سقوط تعزیر 313
- حکم تقاذف 315
- اشاره 317
- حکم توارث حدّ قذف 317
- بررسی روایات باب 317
- حکم سبّ نبیّ، ائمّه و فاطمه زهرا علیهم السلام 321
- اشاره 321
- حکم سابّ نبیّ صلی الله علیه و آله[605] 322
- استثنای ترس بر جان 325
- استثنای خوف بر مال خطیر 326
- استثنای ترس بر آبرو 326
- حکم دشنام به ائمّه علیهم السلام 327
- حکم سابّ فاطمهی زهرا علیها السلام 332
- حکم سابّ مادر و دیگر دختران پیامبر 333
- لزوم مراجعهی به حاکم در کشتن سابّ 333
- تعمیم حکم سابّ النبیّ نسبت به کافر و مسلمان 335
- حکم سبّ پیامبران 336
- حکم دشنام دادن به منتسب به پیامبران 338
- اشاره 339
- فرع اوّل: حکم مدّعی نبوت 339
- حکم مدّعی نبوّت و تشکیک در صداقت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله 339
- فرع دوّم: تشکیک در صداقت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله 342
- حکم ساحر مسلمان و کافر، و یادگیری سحر 345
- اشاره 345
- فرع اوّل و دوّم: وجوب قتل یا تأدیب ساحر 345
- فرع سوّم: راه اثبات عمل به سحر 348
- فرع چهارم: حکم یادیگری سحر 349
- اثبات گناهان تعزیری به اقرار و بیّنه 351
- اشاره 351
- ثبوت تعزیر به بیّنه 351
- ثبوت تعزیر به اقرار 352
- فرع اوّل: ثبوت تعزیر 354
- اثبات تعزیر بر ارتکاب حرام و ترک واجب 354
- اشاره 354
- فرع دوّم: شرط ثبوت تعزیر 356
- فرع سوّم: مقدار تعزیر 358
- بررسی اقوال مسأله 359
- کیفیّت جمع بین روایات 366
- مقصود از تأدیب 368
- تعزیر کودکان 368
- اشاره 368
- انواع تعزیر 373
- بخش سوم: حدّ مسکر 380
- اشاره 380
- شرایط ثبوت حدّ بر شرب مسکر و فقّاع 381
- اشاره 381
- حرمت مسکر 381
- مقصود از مسکر 382
- مقصود از تناول 383
- مقصود از فقّاع 385
- شرایط ثبوت حدّ 391
- اشاره 395
- دلیل ترتّب حدّ بر عنوان مسکر 395
- ثبوت حدّ بر تناول انواع مسکر 395
- نقد عبارت تحریر الوسیله 396
- اشاره 397
- حرمت آب انگور جوشیده و عدم ثبوت حدّ بر نوشیدن آن 397
- حکم صور عصیر عنبی 397
- کیفیّت استدلال به روایت 400
- نقد نظر مستدلّ و مستشکل 402
- بیان امام راحل رحمه الله در روایت 403
- عدم الحاق عصیر زبیبی و تمری به مسکرات 407
- حلّیت عصیر زبیبی و تمری 407
- ثبوت حدّ بر تناول مسکر و حکم صورتهای امتزاج 422
- اشاره 422
- فرع اوّل: عدم فرق بین مقدار مسکر 423
- فرع دوّم: امتزاج مسکر با غیر مسکر 427
- حکم اضطرار به شرب خمر 433
- فرع اوّل: علم به حرمت شرب، و جهل به حدّ 434
- جهل به موضوع یا حکم شرب 434
- اشاره 434
- فرع دوّم: علم به حرمت شرب، جهل به اسکار 435
- فرع سوّم: علم به مسکر با جهل به موجب حدّ 436
- 1- اقرار 438
- راههای ثبوت شرب مسکر 438
- اشاره 438
- 2- شهادت بیّنه 443
- اشاره 446
- فرع اوّل: مقدار حدّ شرب مسکر 446
- مقدار حدّ شرب مسکر و حکم کافر در نوشیدن آن 446
- فرع دوّم: حکم کافر در نوشیدن مسکر 450
- کیفیّت زدن حدّ 454
- فرع اوّل: کیفیّت ضرب شارب 454
- اشاره 454
- فرع دوّم: عدم جریان حدّ در حالت مستی 457
- عدم سقوط حدّ به عروض جنون و ارتداد 458
- حدّ شرب مکرّر مسکر 460
- فرع اوّل: حکم شرب مکرّر بدون فاصله شدن حدّ 460
- اشاره 460
- فرع دوّم: حکم شرب مکرّر با تخلّل حدّ 461
- حکم شهادت به شرب مسکر و قیء آن 466
- اشاره 466
- فرع اوّل: شهادت به شرب و قیء مسکر 466
- فرع دوّم: شهادت بیّنه بر استفراغ شراب 468
- اشاره 473
- حکم مستحلّ خمر 473
- فرع اوّل: حکم شارب خمر مستحلّ 474
- فرع دوّم: حکم شارب و مستحلّ غیر خمر 481
- فرع سوّم: حکم بایع مسکرات 482
- حکم توبهی شارب مسکر 486
- اشاره 486
- فرع دوّم: حکم توبه بعد از ثبوت شرب با اقرار 486
- فرع اوّل: حکم توبه بعد از ثبوت شرب توسط بیّنه 486
- فرع اوّل: مستحلّ محرّمات اجماعی بین مسلمانان 489
- حدّ مستحلّ محرّمات 489
- اشاره 489
- فرع سوّم: ارتکاب حرامی که حدّ معیّن ندارد 493
- فرع دوّم: انکار به سبب وجود شبهه 493
- کشته شدن به سبب حدّ یا تعزیر 497
- نظرات موجود در مسأله 497
- اشاره 497
- بررسی ادلّه و روایات 498
- اشاره 502
- حکم ظهور فسق شاهد بعد از قتل 502
- فرع اوّل: ظهور فسق شهود 502
- فرع دوّم: دیهی جنین ساقط شده بر اثر احضار زن آبستن 504
ص: 87
یک روایت بسنده میکنیم:
محمّد بن یعقوب، عن علیِّ بن إبراهیم، عن أبیه، عن ابن محبوب، عن ابن رئاب، عن مالک بن عطیّة، عن أبی عبداللَّه علیه السلام، قال: بینما أمیر المؤمنین علیه السلام فی ملأ من أصحابه إذ أتاه رجل فقال: یا أمیر المؤمنین علیه السلام إنّی أوقبت علی غلام فطهّرنی.
فقال له: یا هذا إمض إلی منزلک لعلّ مراراً هاج بک، فلمّا کان من غد عاد إلیه، فقال له: یا أمیر المؤمنین علیه السلام إنّی أوقبت علی غلام فطهّرنی. فقال له:
إذهب إلی منزلک لعلّ مراراً هاج بک، حتّی فعل ذلک ثلاثاً بعد مرّته الاولی، فلمّا کان فی الرابعة قال له: یا هذا إنَّ رسول اللَّه صلی الله علیه و آله حکم فی مثلک بثلاثة أحکام فاختر أیّهنَّ شئت. قال: وما هنَّ یا أمیر المؤمنین؟ قال: ضربة بالسیف فی عنقک بالغة ما بلغت، أو إهداب [إهداء] من جبل مشدود الیدین والرجلین، أو إحراق بالنّار.
قال: یا أمیر المؤمنین أیّهنّ أشدّ علیَّ؟ قال: الإحراق بالنّار. قال: فإنّی قد اخترتها یا أمیر المؤمنین، فقال: خذ لذلک أهبتک، فقال: نعم.
قال: فصلّی رکعتین ثمّ جلس فی تشهّده فقال: اللّهمّ إنّی قد أتیت من الذّنب ما قد علمته وإنّی تخوّفت من ذلک، فأتیت إلی وصیَّ رسولک وابن عمّ نبیّک فسألته أن یطهّرنی فخیّرنی ثلاثة أصناف من العذاب، اللّهمَّ فإنّی اخترت أشدّهنّ، اللّهمّ فإنّی أسألک أن تجعل ذلک کفّارة لذنوبی وأن لا تحرقنی بنارک فی آخرتی.
ثمَّ قام وهو باک حتّی دخل الحفیرة الّتی حفرها له أمیر المؤمنین علیه السلام وهو یری النّار تتأجّج حوله. فبکی أمیر المؤمنین وبکی أصحابه جمیعاً، فقال له أمیر المؤمنین علیه السلام: قم یا هذا فقد أبکیت ملائکة السماء وملائکة الأرض، فإنّ اللَّه قد تاب علیک، فقم ولا تعاودنّ شیئاً ممّا فعلت.[122]
فقه الحدیث: این روایت، بین صحیحه و حسنه مردّد است؛ زیرا، ابراهیم بن هاشم، یا امامی موثّق است و یا امامی ممدوح.