- فصل پنجم: ملحقات باب زنا 1
- اشاره 1
- [ادامه بخش اول: کتاب حدود] 1
- موارد سقوط حدّ زنا 2
- اشاره 2
- فرع اوّل: تعارض شهود زنا با بیّنهی بکارت 3
- فرع دوم: حکم شهود در صورت سقوط حدّ 7
- فرع سوم: حصول علم به بکارت از راه تواتر یا غیر آن 10
- حکم شهادت بر زنای مجبوب 11
- فرع اوّل: اثر غیبت شهود در حدّ 13
- حکم حدّ در صورت غیبت، یا مرگ شاهدان 13
- اشاره 13
- فرع دوم: وجوب حضور شهود در اقامهی حدّ 16
- حکم شهادت دادن زوج به همراه سه شاهد دیگر 17
- اشاره 17
- مقتضای عمومات و اطلاقات در این مسأله 18
- بررسی مفاد آیهی لعان 19
- مفاد روایات باب 21
- اشاره 27
- اشاره 27
- فرع اوّل: عمل حاکم به علم خود 27
- اثبات حقوق به علم حاکم 27
- ادلّهی قائلین به جواز 29
- ادلّهی منکرین جواز عمل به علم قاضی 37
- فرع دوم: فرق بین حقّ اللَّه و حقّ النّاس 41
- حکم افتضاض باکره 47
- فرع اوّل: ثبوت مهر المثل به ازالهی بکارت 47
- اشاره 47
- فرع دوم: مجازات افتضاض 47
- حکم زنا در مکان یا زمان شریف 53
- اثبات شرافت و اهمیّت برای زمان و مکان 53
- اشاره 53
- دلیل تشدید مجازات در روزها یا مکانهای شریف 54
- فرع اوّل: عدم کفالت در حدّ 56
- عدم جریان کفالت، تأخیر و شفاعت در حدّ 56
- اشاره 56
- فرع دوم: عدم جواز تأخیر در حدّ 57
- فرع سوم: قابل شفاعت نبودن حدّ 59
- فصل اوّل: حدّ لواط و ملحقات آن 63
- بخش دوّم: حدّ لواط، مساحقه و قوّادی 63
- اشاره 63
- مطلب اوّل: ریشهی لغوی لواط 64
- اشاره 64
- تعریف لواط و راههای اثبات آن 64
- مطلب دوّم: حرمت لواط در قرآن 66
- مطلب سوّم: حرمت لواط در روایات 67
- فرع اوّل: تعریف لواط 69
- اشاره 69
- بحث دوّم: مراد از ایقاب 71
- اقوال فقها در مقدار ایقاب 72
- فرع دوّم: طریق اثبات لواط 75
- اشاره 75
- بحث دوّم: نقش شهادت زنان در ثبوت لواط 83
- شرایط مقرّ 90
- اشاره 91
- فرع اوّل: اقرار به کمتر از چهار مرتبه 91
- حکم اقرار و شهادت کمتر از حدّ نصاب، شهادت زنان و علم امام 91
- فرع دوّم: شهادت کمتر از چهار شاهد 91
- فرع چهارم: ثبوت حدّ به علم حاکم 92
- فرع سوّم: شهادت زنان 92
- مجازات انواع لواط 93
- اشاره 93
- اشاره 94
- فرع اوّل: حدّ لواط ایقابی بالغ عاقل مختار 94
- بررسی حدّ مفعول 107
- فرع دوّم: حکم لواط ایقابی بالغ با صبیّ و مجنون 109
- فرع سوّم: لواط کودک با کودک 110
- فرع چهارم: لواط دیوانه با بالغ عاقل 111
- فرع پنجم: لواط کودک با بالغِ عاقل 112
- فرع ششم: لواط ذمّی با مسلمان 113
- فرع هفتم: لواط ذمّی با ذمّی 114
- اشاره 116
- کیفیّت اجرای حدّ لواط 116
- فرع اوّل: کیفیّت قتل 116
- فرع دوّم: جمع بین سوزاندن و یکی از راههای دیگر قتل 122
- اشاره 127
- فرع اوّل: حکم لواط غیر ایقابی 127
- حکم لواط غیر ایقابی و تکرار آن 127
- فرع دوّم: حکم تکرار فعل با تخلّل حدّ 136
- حکم همخوابگی دو مرد زیر یک لحاف و بوسیدن کودک و ... به شهوت 139
- فرع اوّل: تعزیر همخوابگان 139
- اشاره 139
- وجه سوّم: نظر برگزیده در کیفیّت جمع 149
- فرع دوّم: حکم بوسیدن از روی شهوت 155
- حکم توبهی لائط و تخییر امام در صورت اقرار 159
- فصل دوّم: در حدّ مساحقه و ملحقات آن 161
- اشاره 161
- تعریف و تاریخچهی مساحقه 162
- اشاره 162
- تعریف، راه ثبوت و حدّ مساحقه 162
- ادلّهی حرمت مساحقه 163
- مقدار حدّ مساحقه 164
- نظر برگزیده در کیفیّت جمع بین روایات 173
- راههای اثبات مساحقه 174
- اشاره 178
- قتل مساحقهگر در مرتبهی سوّم یا چهارم؟ 178
- حکم تکرار مساحقه و توبهی از آن 178
- حکم همخوابگی دو زن مجرّد 181
- اقوال در مسأله 187
- حکم تکرار همخوابگی دو زن با تخلل حدّ 187
- اشاره 187
- مساحقهی با باکره بعد از مجامعت شوهر 196
- اشاره 196
- بررسی الحاق فرزند 197
- دیهی زوال بکارت 199
- زمان پرداخت مهرالمثل 200
- اشاره 202
- فصل سوّم: حدّ قیادت و ملحقات آن 202
- اختصاص قیادت به باب زنا و لواط 203
- تعریف قیادت و راههای اثبات آن 203
- اشاره 203
- دلیل تحریم قیادت 205
- دلیل تعمیم قیادت به باب لواط و مساحقه 205
- ثبوت قیادت به اقرار 206
- نقد ادلّهی مشهور 207
- ثبوت قیادت به شهادت 208
- دلیل بر مسأله 210
- اشاره 210
- حدّ قوّاد 210
- کیفیّت حدّ نفی و ثبوت آن 211
- دلیل اثبات حلق رأس و غیره 214
- اشاره 216
- فصل چهارم: حدّ قذف 216
- ادلّهی حرمت قذف 217
- اشاره 217
- نسبت دادن زنا و لواط 217
- تعمیم قذف نسبت به مساحقه 219
- اشاره 222
- الفاظ قذف 222
- مطلب اوّل: الفاظ دالّ بر قذف 223
- مطلب دوّم: علم گوینده به معنای کلمات 225
- نفی ولد 227
- موارد ثبوت تعزیر 230
- اشاره 231
- نظر مرحوم محقّق 231
- موارد عدم ثبوت حدّ قذف 231
- اشکال کیفیّت طرح مسأله در تحریرالوسیله 232
- دلیل فرض اوّل: «ولدت من الزنا» 233
- نظر علّامه و شهید رحمهما الله و نقد آن 234
- نظر برگزیده 235
- قذف فاعل با ذکر نام مفعول 237
- فرع اوّل: حکم قذف ملاعنه و فرزندش 242
- اشاره 242
- قذف ملاعنه و فرزندش 242
- قذف فرد حدّ خورده 245
- فرع دوّم: حکم «با فلان زن زنا کردم ...» 248
- موارد ثبوت تعزیر 249
- اشاره 261
- شرایط قاذف 261
- روایات مربوط به این مسأله 262
- قذف مجنون ادواری 266
- شرایط مقذوف 267
- بررسی عنوان احصان 267
- اشاره 267
- دلیل اعتبار بلوغ و عقل 268
- دلیل اعتبار حریّت 270
- دلیل اعتبار اسلام 272
- دلیل اعتبار عفّت 274
- قذف فاسق در غیر فسق متظاهر 276
- نسبت قذف با کفر مادر 278
- حکم قذف نزدیکان 281
- حکم قذف جماعت 285
- فرع اوّل: ثبوت قذف به اقرار 291
- راههای ثبوت قذف 291
- اشاره 291
- فرع دوّم: ثبوت قذف به بیّنه 292
- مقدار و کیفیّت ضرب حدّ قذف 294
- اشاره 294
- فرع اوّل: مقدار حدّ قذف 294
- فرع دوّم و سوّم: کیفیّت ضرب حدّ قذف 295
- فرع چهارم: معرّفی قاذف به مردم 298
- حکم تکرار قذف و حدّ 300
- فرع اوّل: قتل در مرتبهی سوّم یا چهارم 300
- اشاره 300
- فرع دوّم: حکم تأکید قذف 301
- اشاره 305
- مسقطات حدّ قذف 305
- تصدیق مقذوف 305
- اقامهی بیّنه علیه مقذوف 306
- عفو مقذوف 306
- روایات دالّ بر تفصیل 309
- ملازمهی سقوط حدّ قذف با سقوط تعزیر 313
- نظر برگزیده 313
- حکم تقاذف 315
- حکم توارث حدّ قذف 317
- بررسی روایات باب 317
- اشاره 317
- اشاره 321
- حکم سبّ نبیّ، ائمّه و فاطمه زهرا علیهم السلام 321
- حکم سابّ نبیّ صلی الله علیه و آله[605] 322
- استثنای ترس بر جان 325
- استثنای خوف بر مال خطیر 326
- استثنای ترس بر آبرو 326
- حکم دشنام به ائمّه علیهم السلام 327
- حکم سابّ فاطمهی زهرا علیها السلام 332
- حکم سابّ مادر و دیگر دختران پیامبر 333
- لزوم مراجعهی به حاکم در کشتن سابّ 333
- تعمیم حکم سابّ النبیّ نسبت به کافر و مسلمان 335
- حکم سبّ پیامبران 336
- حکم دشنام دادن به منتسب به پیامبران 338
- فرع اوّل: حکم مدّعی نبوت 339
- اشاره 339
- حکم مدّعی نبوّت و تشکیک در صداقت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله 339
- فرع دوّم: تشکیک در صداقت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله 342
- اشاره 345
- فرع اوّل و دوّم: وجوب قتل یا تأدیب ساحر 345
- حکم ساحر مسلمان و کافر، و یادگیری سحر 345
- فرع سوّم: راه اثبات عمل به سحر 348
- فرع چهارم: حکم یادیگری سحر 349
- اثبات گناهان تعزیری به اقرار و بیّنه 351
- اشاره 351
- ثبوت تعزیر به بیّنه 351
- ثبوت تعزیر به اقرار 352
- اثبات تعزیر بر ارتکاب حرام و ترک واجب 354
- فرع اوّل: ثبوت تعزیر 354
- اشاره 354
- فرع دوّم: شرط ثبوت تعزیر 356
- فرع سوّم: مقدار تعزیر 358
- بررسی اقوال مسأله 359
- کیفیّت جمع بین روایات 366
- مقصود از تأدیب 368
- تعزیر کودکان 368
- اشاره 368
- انواع تعزیر 373
- اشاره 380
- بخش سوم: حدّ مسکر 380
- شرایط ثبوت حدّ بر شرب مسکر و فقّاع 381
- حرمت مسکر 381
- اشاره 381
- مقصود از مسکر 382
- مقصود از تناول 383
- مقصود از فقّاع 385
- شرایط ثبوت حدّ 391
- ثبوت حدّ بر تناول انواع مسکر 395
- دلیل ترتّب حدّ بر عنوان مسکر 395
- اشاره 395
- نقد عبارت تحریر الوسیله 396
- اشاره 397
- حرمت آب انگور جوشیده و عدم ثبوت حدّ بر نوشیدن آن 397
- حکم صور عصیر عنبی 397
- کیفیّت استدلال به روایت 400
- نقد نظر مستدلّ و مستشکل 402
- بیان امام راحل رحمه الله در روایت 403
- عدم الحاق عصیر زبیبی و تمری به مسکرات 407
- حلّیت عصیر زبیبی و تمری 407
- ثبوت حدّ بر تناول مسکر و حکم صورتهای امتزاج 422
- اشاره 422
- فرع اوّل: عدم فرق بین مقدار مسکر 423
- فرع دوّم: امتزاج مسکر با غیر مسکر 427
- حکم اضطرار به شرب خمر 433
- فرع اوّل: علم به حرمت شرب، و جهل به حدّ 434
- جهل به موضوع یا حکم شرب 434
- اشاره 434
- فرع دوّم: علم به حرمت شرب، جهل به اسکار 435
- فرع سوّم: علم به مسکر با جهل به موجب حدّ 436
- اشاره 438
- 1- اقرار 438
- راههای ثبوت شرب مسکر 438
- 2- شهادت بیّنه 443
- مقدار حدّ شرب مسکر و حکم کافر در نوشیدن آن 446
- اشاره 446
- فرع اوّل: مقدار حدّ شرب مسکر 446
- فرع دوّم: حکم کافر در نوشیدن مسکر 450
- کیفیّت زدن حدّ 454
- فرع اوّل: کیفیّت ضرب شارب 454
- اشاره 454
- فرع دوّم: عدم جریان حدّ در حالت مستی 457
- عدم سقوط حدّ به عروض جنون و ارتداد 458
- حدّ شرب مکرّر مسکر 460
- فرع اوّل: حکم شرب مکرّر بدون فاصله شدن حدّ 460
- اشاره 460
- فرع دوّم: حکم شرب مکرّر با تخلّل حدّ 461
- حکم شهادت به شرب مسکر و قیء آن 466
- فرع اوّل: شهادت به شرب و قیء مسکر 466
- اشاره 466
- فرع دوّم: شهادت بیّنه بر استفراغ شراب 468
- اشاره 473
- حکم مستحلّ خمر 473
- فرع اوّل: حکم شارب خمر مستحلّ 474
- فرع دوّم: حکم شارب و مستحلّ غیر خمر 481
- فرع سوّم: حکم بایع مسکرات 482
- فرع دوّم: حکم توبه بعد از ثبوت شرب با اقرار 486
- اشاره 486
- فرع اوّل: حکم توبه بعد از ثبوت شرب توسط بیّنه 486
- حکم توبهی شارب مسکر 486
- فرع اوّل: مستحلّ محرّمات اجماعی بین مسلمانان 489
- اشاره 489
- حدّ مستحلّ محرّمات 489
- فرع سوّم: ارتکاب حرامی که حدّ معیّن ندارد 493
- فرع دوّم: انکار به سبب وجود شبهه 493
- اشاره 497
- کشته شدن به سبب حدّ یا تعزیر 497
- نظرات موجود در مسأله 497
- بررسی ادلّه و روایات 498
- اشاره 502
- فرع اوّل: ظهور فسق شهود 502
- حکم ظهور فسق شاهد بعد از قتل 502
- فرع دوّم: دیهی جنین ساقط شده بر اثر احضار زن آبستن 504
ص: 87
یک روایت بسنده میکنیم:
محمّد بن یعقوب، عن علیِّ بن إبراهیم، عن أبیه، عن ابن محبوب، عن ابن رئاب، عن مالک بن عطیّة، عن أبی عبداللَّه علیه السلام، قال: بینما أمیر المؤمنین علیه السلام فی ملأ من أصحابه إذ أتاه رجل فقال: یا أمیر المؤمنین علیه السلام إنّی أوقبت علی غلام فطهّرنی.
فقال له: یا هذا إمض إلی منزلک لعلّ مراراً هاج بک، فلمّا کان من غد عاد إلیه، فقال له: یا أمیر المؤمنین علیه السلام إنّی أوقبت علی غلام فطهّرنی. فقال له:
إذهب إلی منزلک لعلّ مراراً هاج بک، حتّی فعل ذلک ثلاثاً بعد مرّته الاولی، فلمّا کان فی الرابعة قال له: یا هذا إنَّ رسول اللَّه صلی الله علیه و آله حکم فی مثلک بثلاثة أحکام فاختر أیّهنَّ شئت. قال: وما هنَّ یا أمیر المؤمنین؟ قال: ضربة بالسیف فی عنقک بالغة ما بلغت، أو إهداب [إهداء] من جبل مشدود الیدین والرجلین، أو إحراق بالنّار.
قال: یا أمیر المؤمنین أیّهنّ أشدّ علیَّ؟ قال: الإحراق بالنّار. قال: فإنّی قد اخترتها یا أمیر المؤمنین، فقال: خذ لذلک أهبتک، فقال: نعم.
قال: فصلّی رکعتین ثمّ جلس فی تشهّده فقال: اللّهمّ إنّی قد أتیت من الذّنب ما قد علمته وإنّی تخوّفت من ذلک، فأتیت إلی وصیَّ رسولک وابن عمّ نبیّک فسألته أن یطهّرنی فخیّرنی ثلاثة أصناف من العذاب، اللّهمَّ فإنّی اخترت أشدّهنّ، اللّهمّ فإنّی أسألک أن تجعل ذلک کفّارة لذنوبی وأن لا تحرقنی بنارک فی آخرتی.
ثمَّ قام وهو باک حتّی دخل الحفیرة الّتی حفرها له أمیر المؤمنین علیه السلام وهو یری النّار تتأجّج حوله. فبکی أمیر المؤمنین وبکی أصحابه جمیعاً، فقال له أمیر المؤمنین علیه السلام: قم یا هذا فقد أبکیت ملائکة السماء وملائکة الأرض، فإنّ اللَّه قد تاب علیک، فقم ولا تعاودنّ شیئاً ممّا فعلت.[122]
فقه الحدیث: این روایت، بین صحیحه و حسنه مردّد است؛ زیرا، ابراهیم بن هاشم، یا امامی موثّق است و یا امامی ممدوح.