- مقدمه 1
- اشاره 3
- اهتمام متقابل حجّ و قرآن 5
- انگیزه نگارش 6
- شیوه این تفسیر 7
- تقدیر و تشکر 9
- اصطلاح تفسیر 11
- اشاره 11
- مطلب اول: معنای تفسیر 11
- اشاره 11
- د. فهم مراد خدا 12
- ج. دانش شناخت قرآن 12
- ب. بیان الفاظ و مدلول آن 12
- ه. بیان مراد خدا از قرآن 13
- نقد و بررسی 13
- دو نکته 14
- مطلب دوم: تقسیم بندی تفاسیر 15
- أ. تفسیر مأثور و تفسیر اجتهادی 15
- اشاره 15
- ب. تفسیم مأثور و تفسیر به رأی 16
- ج. تفسیر تجزیه ایی و تفسیر توحیدی 16
- نقد و بررسی 17
- د. تفسیر رایج، تفسیر نوپیدا و تفسیر ممنوع 17
- اشاره 18
- مطلب سوم: عوامل تقسیم تفسیر 18
- أ. منهج یا شیوه 19
- ب. اتجاه یا گرایش 20
- ج. اسلوب یا شیوه 21
- اشاره 22
- مطلب چهارم: برخی از مبانی و اصول تفسیر 22
- 2. معیار تفسیر 24
- مطلب پنجم: تقسیم محتوایی آیات قرآن 26
- 4. رعایت قواعد و شرایط 26
- * آیه اوّل 28
- اشاره 28
- شرح واژگان 28
- چشم انداز آیه 29
- محتوای آیه 30
- 1. تکرار حج و عمره 30
- بخش اول: وظایف مردم 30
- 2. رعایت امنیت و آسایش 31
- اشاره ولائیه 33
- 3. گزینش مصلی نماز 33
- بخش دوم: مأموریت ابراهیم 34
- مطلب اول: تطهیر بیت الله 35
- دو مطلب: 35
- مطلب دوم: عبادت ها 38
- لطایف و اشارات 39
- شرح واژگان 40
- اشاره 40
- محتوای آیه 41
- چشم انداز آیه 41
- درخواست اول: امنیت مکه 42
- درخواست دوم: رزق و ثمرات 43
- درخواست ابراهیم، پاسخ خدا 44
- ادعیه ابراهیم 45
- لطایف و اشارات 46
- اشاره 48
- شرح واژگان 48
- چشم انداز آیه 49
- محتوای آیه 49
- 1. بنای کعبه 50
- 2. ابراهیم و اسماعیل 51
- لطایف و اشارات 53
- اشاره 55
- شرح واژگان 55
- محتوای آیه 56
- امت مسلمان 57
- 2. آموزش مناسک حجّ 58
- اهمیت آموزش مناسک 59
- 3. پذیرش توبه 60
- لطایف و اشارات 61
- شرح واژگان 62
- اشاره 62
- محتوای آیه 63
- 1. شعائر الهی 64
- تداوم علامت 65
- شأن نزول آیه 66
- ابتدای سعی 67
- 3. تطوع در اعمال 68
- لطایف و اشارات 69
- اشاره 71
- شرح واژگان 71
- محتوای آیه 72
- 1. توجه به اصل حج و عمره 72
- 2. تمام کردن حجّ 74
- لزوم اتمام عبادت 75
- 3. احصار 76
- 4. منع تراشیدن سر 78
- 5. وظیفه بیمار 79
- پرداخت فدیه 80
- قاعده تفسیری قرآنی 80
- 7. انواع حج 81
- ب. حج قران 82
- أ. انجام عمره قبل از حج 82
- 8. تفسیر؛ فمن تمتع بالعمر الی الحج 82
- ج. تبدیل حج به عمره 83
- نقد و نظر 83
- تحریم عمر چه بود؟ 84
- أ. حج تمتع 84
- راز نامگذاری حج تمتع 84
- ب. تبدیل حج به عمره 85
- معنای لم یجد 88
- راز تعبیر به عشر کامله 88
- 11. مرز حج تمتع 89
- رخصت یا عزیمت؟ 91
- 12. اقسام حج 91
- نکته پایانی 92
- لطایف و اشارات 92
- شرح واژگان 95
- اشاره 95
- محتوای آیه 96
- 1. زمان حجّ 96
- 3. احرام 98
- ربط در آیه 99
- مکان احرام 100
- أ. مباشرت با زنان 101
- ج. جدال 102
- ب. فسق 102
- ه. حلق یا تراشیدن سر 103
- دو نکته: 103
- فلسفه محرمات 104
- 5. کفاره محرمات 104
- 6. هشدار به خطاکاران 105
- توشه دنیا و توشه آخرت 106
- لطایف و اشارات 107
- شرح واژگان 109
- اشاره 109
- محتوای آیه 110
- أ. فلسفه هلال 110
- شأن نزول 110
- تناسب پاسخ و پرسش 111
- فایده تغییر هلال 113
- تقویم طبیعی 114
- اهلّه و حج 115
- ب. معرفی «برّ» 116
- برّ در فرهنگ قرآن 117
- ابواب الله 118
- ارتباط ابتدا و انتهای آیه 119
- امر ارشادی یا مولوی؟ 120
- لطایف و اشارات 120
- شرح واژگان 122
- اشاره 122
- محتوای آیه 123
- ارتباط با آیه قبل 123
- جواز تجارت 124
- فضیلت حجّ بدون تجارت 125
- عرفه و عرفات 126
- 2. وقوف در عرفات 126
- همانند مردم 127
- استغفار در عرفات 129
- 3. وقوف در مشعر 130
- 4. ذکر در مشعر 131
- 5. ضلالت پیشین 133
- لطایف و اشارات 134
- اشاره 136
- شرح واژگان 136
- چشم انداز آیه 137
- محتوای آیه 137
- 1. حج و یاد خدا 137
- ذکر خدا 139
- بسان یاد نیاکان 140
- 2. دعا برای دنیا و آخرت 141
- بهتر و بیشتر 141
- گروه های مردم 142
- همه مظاهر دنیا 144
- مظاهر حسنه دنیا و آخرت 145
- لطایف و اشارات 145
- اشاره 147
- شرح واژگان 147
- محتوای آیه 147
- 1. ذکر 148
- چند روز معین و معلوم 149
- 2. بیتوته در منی 150
- 3. کوچ از منی 150
- رمی جمرات 152
- 4. سفارش به تقوا 152
- لطایف و اشارات 153
- شرح واژگان 155
- اشاره 155
- محتوای آیه 156
- لطایف و اشارات 168
- اشاره 171
- شرح واژگان 171
- محتوای آیه 173
- اشارات و لطایف 192
- شرح واژگان 194
- اشاره 194
- چشم انداز آیه 195
- محتوای آیه 196
- اشارات و لطایف 210
- شرح واژگان 212
- اشاره 212
- چشم انداز آیه 213
- اشارات و لطایف 221
- اشاره 222
- شرح واژگان 222
- چشم انداز آیه 223
- محتوای آیه 223
- اشارات و لطایف 232
- اشاره 234
- شرح واژگان 234
- چشم انداز آیه 235
- اشارات و لطایف 243
- اشاره 245
- شرح واژگان 245
- چشم انداز آیه 246
- لطایف و اشارات 250
- اشاره 252
- شرح واژگان 252
- چشم انداز آیه 254
- محتوای آیات 254
- تفسیر روایی 255
- دو نکته 256
- ب. دعوت به حج 257
- پیاده و سواره 257
- 1. فلسفه اخلاقی 262
- 2. فلسفه فرهنگی 263
- 4. فلسفه سیاسی 264
- د. مناسک حجّ 265
- 1. یاد خدا 266
- لزوم ذکر زبانی 267
- 2. طعام و اطعام 268
- 3. تقصیر 269
- 5. طواف بیت 270
- ترتیب اعمال 272
- رعایت حریم الهی 273
- لطایف و اشارات 274
- چشم انداز آیه و محتوای آن 276
- شرح واژگان 276
- اشاره 276
- لطایف و اشارات 279
- شرح واژگان 280
- چشم انداز آیه و محتوای آن 280
- اشاره 280
- لطایف و اشارات 285
- شرح واژگان 286
- چشم انداز آیه و محتوای آن 286
- اشاره 286
- لطایف و اشارات 291
زمان حج نزدیک، بلکه همراه آن باشد. افزون بر آن که امامان جمعه نیز باید در آستانه حج به مسایل حج بپردازند.
بنابر این اولین آموزش مناسک، به امر خدا و به وسیله جبرییل صورت گرفت. دومین معلم مناسک پیامبر بود. و سومین آن امام باقر.
جالب توجه این که قرآن در سوره بقره که اولین سوره در بیان مناسک حج است، پس از آن که درباره تاریخ کعبه و معمار آن، و دعای ابراهیم مبنی بر آباد شدن مکه سخن می گوید، می افزاید که ابراهیم از خدا درخواست تعلیم مناسک را نمود. این سیر بیان، حکایت از آن دارد که زائران پس از توجه و التفات به اصل حجّ و اطلاعات مقدماتی و این که به کجا می روند، به آموزش مناسک بپردازند.
3. پذیرش توبه
سومین دعای ابراهیم و اسماعیل، پذیرش توبه آنها است که گفتند: «وَ تُبْ عَلَیْنا إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ »، شکی نیست توبه ای که این دو پیامبر از خدا درخواست نمودند. (1) توبه ای نیست که ما طلب می کنیم، چرا که آنان معصوم از گناه و خطا بودند. از این رو ممکن است توبه آنها به معنای تسبیح، تعبد، و انقطاع الی الله باشد، تا مردم نیز به آنها اقتدا کنند. (2) این دیدگاه نیز وجود دارد که منظور طلب توبه برای فرزندان باشد.
به هر صورت ابراهیم و اسماعیل طلب توبه را، با تأکید هر چه زیاد، معلل به به دو وصف تواب و رحیم نمودند، که در حقیقت رحیم علت، و تواب معلول آن است، و مجموع هر دو علت تقاضاست. یعنی ای خدای توبه پذیر و رحیم، توبه ما را بپذیر.
1- توبه از سوی خدا به معنای غفران و پذیرش توبه تائب است. تاب الله علیه/ غفر، المصباح، ریشه توب.
2- طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج 1، ص 210.