عالی ترین مکتب تربیت و اخلاق یا ماه مبارک رمضان صفحه 134

صفحه 134

کسانی که در طول سال به واسطه اشتغالات مادّی حتّی برای لحظه ای فرصت توجّه به امور روحانی را نداشته اند و از وجدان انسانی خود جدا شده و موج اجتماع، آنان را از این سو به آن سو پرتاب کرده و پناهگاه و آسایشگاهی نیافته اند، اکنون در پناه ماه رمضان می آرمند و در لذایذ روحانی و معنوی غرق می شوند؛ با خدا مناجات کرده و دعا می خوانند:

اللُهَّم انّی اسئَلُکَ ایماناً تُباشِرُ بِه قَلبِی ...(1)

گریه کرده و اشک می ریزند؛ و با روحی سرشار از امیدواری عرض امید نموده و دعای:

الهِی لَوقَرَنتَنِی فِی الاصفاد، وَمَنعَتَنِی سَیبَکَ بَینَ الاشهاد، وَدَلَلتَ عَلی فَضائِحِی عُیونَ العِباد ما قطعت رجائی منک، وما صرفت تأمیلی للعفو عنک انا لاانسی ایادیک عندی (2)


1- کلینی، الکافی، ج2، ص524؛ طوسی، مصباح المتهجد، ص565؛ ابن طاووس، اقبال الاعمال، ج1، ص175. «خدایا! از تو ایمانی را درخواست می کنم که با آن همیشه قلبم را تصرّف کنی و به دست بگیری».
2- از دعای ابوحمزه : «معبود من! اگر مرا در قیود دربند کنی، و در بین گواهان عطایت را از من بازگیری؛ و چشمهای بندگان را بر رسواییهای من دلالت دهی؛ و فرمان دهی مرا به سوی آتش برند، و میان من و نیکان حایل شوی، امّیدم را از تو نمیگیرم و آرزویم را از عفو تو برنمیگردانم و دوستی تو از دلم بیرون نمیرود. من نعمت های تو را - که در نزد خود دارم - فراموش نمیکنم». ابن طاووس، اقبال الاعمال، ج1، ص167؛ کفعمی، المصباح، ص595.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه