- مقدمه 1
- اشاره 13
- ندا 14
- اشاره 34
- 3. معجزه جاودان 40
- تمسّک به قرآن 53
- قرآن و اجتماع اسلامی 56
- اشاره 64
- برنامه اخلاقی اسلام 66
- رمضان و ادعیّه 68
- ارشاد و تربیت در رمضان 70
- نقش بهداشتی روزه 72
- اشاره 78
- اشاره 88
- داستان ابی الدّحداح 98
- داستان عمیر بن حمام 99
- بهترین روزها 100
- داستان عوف بن حارث 100
- مسلمانان صدر اسلام و مسلمانان معاصر 102
- اشاره 112
- الف- آیات کریمه 115
- ب- احادیث شریفه 116
- اشاره 127
- برنامه عبادی رمضان 133
- اتّحاد اسلامی 137
- نقش علم در ایمان 151
- اشاره 166
- بهترین دعاها 185
- ماه رمضان بهار دعا است 187
- توبه و استغفار 189
- پس چه باید کرد؟ 191
- داستان بومیان موریس 192
- ملل دیگر 194
- بهترین روش 194
- تعیین شب قدر 208
- حکمت پنهان بودن شب قدر 209
- تجدید عهد با ولی امر علیه السلام 210
- اشاره 225
- نماز و زکات 230
- داستانی از زهد علی علیه السلام 234
بنده گناهکار به هیچ چیز مثل رحمت و آمرزش و مغفرت خدا احتیاج ندارد و چیزی جز توبه و مغفرت خدا، درون تیره او را روشن نمی سازد.
چنین بنده ای خود را آلوده گناه، و شرافت خویشتن را لکّه دار می بیند و دلش می خواهد تا آثار گناه را محو کند و پرونده سیاهی را که از زشتکاری برایش باز شده، ببندد.
آیا می شود با گذشته خود وداع کند و سوابق ننگین خود را فراموش ساخته و از بین ببرد؟
آیا می شود این مجرم جنایتکار، یک فرد با شرف و وظیفه شناس شود؟!
آیا این همه نواقص و کمبودها و این لکّه های ننگ همیشه با او خواهد ماند و یا می توان خرابی ها را ترمیم و عیب ها را برطرف کرد؟
آیا می تواند در صف نیکوکاران و خداپرستان قرار گیرد؟
آیا این ناراحتی های درونی و پریشانی وجدان از میان می رود؟
آیا راهی برای اعاده حیثیت او پیدا می شود و یا برای همیشه محکوم به بدبختی و ناپاکی است؟
اگر راهی نباشد، آیا بهتر نیست که خود را از این عذاب روحی و از این که خود را یک عنصر شرارت و خباثت و جنایت می بیند، خلاص کند و به زندگی کثیفی که دارد خاتمه دهد؟