- مقدمه 1
- اشاره 13
- ندا 14
- اشاره 34
- 3. معجزه جاودان 40
- تمسّک به قرآن 53
- قرآن و اجتماع اسلامی 56
- اشاره 64
- برنامه اخلاقی اسلام 66
- رمضان و ادعیّه 68
- ارشاد و تربیت در رمضان 70
- نقش بهداشتی روزه 72
- اشاره 78
- اشاره 88
- داستان ابی الدّحداح 98
- داستان عمیر بن حمام 99
- بهترین روزها 100
- داستان عوف بن حارث 100
- مسلمانان صدر اسلام و مسلمانان معاصر 102
- اشاره 112
- الف- آیات کریمه 115
- ب- احادیث شریفه 116
- اشاره 127
- برنامه عبادی رمضان 133
- اتّحاد اسلامی 137
- نقش علم در ایمان 151
- اشاره 166
- بهترین دعاها 185
- ماه رمضان بهار دعا است 187
- توبه و استغفار 189
- پس چه باید کرد؟ 191
- داستان بومیان موریس 192
- بهترین روش 194
- ملل دیگر 194
- تعیین شب قدر 208
- حکمت پنهان بودن شب قدر 209
- تجدید عهد با ولی امر علیه السلام 210
- اشاره 225
- نماز و زکات 230
- داستانی از زهد علی علیه السلام 234
است که:
وَانْ کُنتُمْ فی رَیْبٍ مِمّا نَزَّلْنا عَلی عَبْدِنا فَأتُوا بِسُورَهٍ مِّن مِّثْلِه وَادْعُوا شُهَدَاءَکُمْ مِن دُونِ اللهِ إِنْ کُنْتُم صدِقین (1)
و اگر در آن چه بر بنده خود نازل کردیم شک دارید، پس- اگر راست می گویید- سوره ای مانند آن بیاورید؛ و گواهان خود را- به جز خدا- فرا خوانید.
چهارده قرن است که هزاران مرد برجسته و برترین نوابغ فنّ ادب و قهرمانان میدان سخن و خطابه و نظم و نثر از عرب و عجم، مسیحی و مسلمان و ملّیت های دیگر، که نامشان در تاریخ به ثبت رسیده است، در صفحه تاریخ اعلام ادب عربی ظاهر شده، و این اعلان رسمی خداوند را در قرآن خوانده و شنیده اند؛ ولی هیچ یک از آنان نه در خود و نه در دیگران توانایی این کار را ندیده اند؛ و قرآن را مافوق کلمات بلغاء و فصحای بشر یافته اند.
در بشر، غریزه ای به نام «حبّ شهرت و نام جویی» وجود دارد. هر کس می خواهد نام و آوازه اش جهان را فرا گیرد و نامش بر سر زبان ها باشد، و شهرتش از دیگران بیشتر شود و از هم ردیفان خود سبقت گیرد و شهرت و معروفیت بیشتری پیدا کند، می کوشد تا
1- بقره، 23.