بررسی گسترده ی فقهی غیبت صفحه 114

قول مختار در تعریف غیبت

بر اساس آن چه تاکنون بررسی کردیم، می توانیم در تعریف غیبت بگوییم: غیبت «کشف عمّا ستره الله» است و موضوع غیبت هم باید عیب باشد، خواه عیب دینی یا جسمی، مربوط به دنیا و یا مربوط به آخرت. پس اگر عیب، به هر دلیلی ظاهر باشد ذکر آن غیبت نیست. شاهد مطلب هم آن است که در بسیاری از موارد، روایاتی داریم که کسی مثلاً احوَل بوده و در لسان روایت از او به «أحوَل» تعبیر شده است، یا در حضور ائمه- علیهم السلام - گفته شده است: «فلانیِ أحول» یا «حولاء» و اگر احول عیب باشد أعمَی هم عیب است و فرقی بین این دو نیست. البته ممکن است در مواردی با فرض عدم انطباق عنوان غیبت، عناوین محرّم دیگری منطبق شود؛ مثل ایذاء مؤمن، تعییر مؤمن و ...، که آن فرض دیگری است.