بررسی گسترده ی فقهی غیبت صفحه 172

اسلام دین رأفت نه خشونت

در ابتدای این دعا مطالب زیبایی آمده است که هرچند ارتباطی با بحث کفّاره ی غیبت ندارد ولی ذکرش خالی از لطف نیست. حضرت سجّاد - علیه السلام - در صدر این دعای شریف از خداوند می خواهد:

«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اکْسِرْ شَهْوَتِی عَنْ کُلِّ مَحْرَمٍ، وَ ازْوِ حِرْصِی عَنْ کُلِّ مَأْثَمٍ، وَ امْنَعْنِی عَنْ أَذَی کُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَهٍ، وَ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَهٍ. اللَّهُمَّ وَ أَیُّمَا عَبْدٍ نَالَ مِنِّی مَا حَظَرْتَ عَلَیْهِ، وَ انْتَهَکَ مِنِّی مَا حَجَزْتَ عَلَیْهِ، فَمَضَی بِظُلَامَتِی مَیِّتاً، أَوْ حَصَلَتْ لِی قِبَلَهُ حَیّاً فَاغْفِرْ لَهُ مَا أَلَمَّ بِهِ مِنِّی، وَ اعْفُ لَهُ عَمَّا أَدْبَرَ بِهِ عَنِّی، وَ لَا تَقِفْهُ عَلَی مَا ارْتَکَبَ فِیَّ، وَ لَا تَکْشِفْهُ عَمَّا اکْتَسَبَ بِی، وَ اجْعَلْ مَا سَمَحْتُ بِهِ مِنَ الْعَفْوِ عَنْهُمْ، وَ تَبَرَّعْتُ بِهِ مِنَ الصَّدَقَهِ عَلَیْهِمْ أَزْکَی صَدَقَاتِ الْمُتَصَدِّقِینَ، وَ أَعْلَی صِلَاتِ الْمُتَقَرِّبِینَ وَ عَوِّضْنِی مِنْ عَفْوِی عَنْهُمْ عَفْوَکَ، وَ مِنْ دُعَائِی لَهُمْ رَحْمَتَکَ حَتَّی یَسْعَدَ کُلُّ وَاحِدٍ مِنَّا بِفَضْلِکَ، وَ یَنْجُوَ کُلٌّ مِنَّا بِمَنِّکَ»؛

بار خدایا! بر محمّد و آل او درود فرست و شهوت و خواهش مرا از هر حرام و منع شده ای [از جانب خود] بشکن (جدا ساز) و حرص و آزم را از هر گناهی دور گردان و مرا از آزار رساندن به هر مرد و زن با ایمان و هر مرد و زن مسلمان باز دار. بار خدایا! هر بنده ای که درباره ی من آن چه را بر او حرام کرده ای به جا آورده و پرده ی آن چه را که بر او منع کرده ای دریده و حقّ مرا بُرده و مرده یا زنده است و حقّ من