بررسی گسترده ی فقهی غیبت صفحه 196

استدلال به روایت مصباح الشریعه

ما مدرکی برای این احتمال پیدا نکردیم مگر همان روایت مصباح الشریعه که می فرمود:

«فَإِنِ اغْتَبْتَ فَبَلَغَ الْمُغْتَابَ فَاسْتَحِلَّ مِنْهُ فَإِنْ لَمْ تَبْلُغْهُ وَ لَمْ تَلْحَقْهُ فَاسْتَغْفِرِ اللَّهَ لَه»(1)؛

اگر غیبت کردی و به گوش مغتاب رسید طلب حلّیت کن، پس اگر به او نرسید برای او استغفار کن.

بنابراین، تفصیل بین بلوغ غیبت به مغتاب و عدم بلوغ است، که در صورت اوّل، استحلال و در صورت دوم، استغفار للمغتاب واجب است.

البته ممکن است کسانی استحساناتی برای این تفصیل ذکر کنند، ولی استحسان مدرک فقهی نمی شود. تنها روایت می تواند مدرک باشد که گفتیم جز در مصباح الشریعه، دلیل دیگری بر این نظر نیافتیم. درباره ی کتاب مصباح الشریعه هم که قبلاً صحبت کردیم و گفتیم: انتساب این کتاب به امام صادق - علیه السلام - معلوم نیست و اصلاً معلوم نیست که روایت باشد، چه رسد به این که روایت صحیح باشد!

دیدگاه حضرت امام- قدس سره - درباره ی مصباح الشریعه

بد نیست نظر حضرت امام- قدس سره - را هم درباره ی این کتاب بدانیم. ایشان در مکاسب محرمه ی خود می فرماید: