بررسی گسترده ی فقهی غیبت صفحه 21

ناخوشایند او را] بازگو کنند اشکالی بر آنان نیست(1).

کسی که مهمانی را می پذیرد شایسته است از او خوب پذیرایی کرده و بذل موجود کند، نه این که خودش بهتر بخورد و به مهمان کمتر یا پایین تر بدهد و حقّ مهمانی را در حدّ وُسع خود ادا نکند، که در این صورت اگر مهمان جهر به سوء من القول کند حرجی بر او نیست.

البته سند این روایت ناتمام است، لذا نمی توان طبق آن فتوا داد.

4. آیه ی مذمّت حبّ إشاعه ی فحشا

اشاره

(إِنَّ الَّذینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشیعَ الْفاحِشَهُ فِی الَّذینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ)(2) ؛

کسانی که دوست دارند زشت کاری در میان آنانی که ایمان آورده اند شیوع پیدا کند، برای آنان در دنیا و آخرت عذابی پر درد خواهد بود و خدا [است که] می داند و شما نمی دانید.