بررسی گسترده ی فقهی غیبت صفحه 258

این زن دروغگوست، «کشف عمّا ستره الله» کرده است و ادلّه ی حرمت غیبت شامل این مورد می شود. البته بر فرضِ این که ادلّه ی استثنا را تمام ندانیم.

پس بنابر این مبنا فقط گناهانی که اجهار به آن دارد و آن ها که بالاولویه معلوم است و گناهانی که ملازم یا در طریق گناه بزرگ تر باشد، غیبت آن ها جایز است و غیبتِ مابقی اگر مصداق «کشف عمّا ستره الله» بود حرام است.

سخن مرحوم شیخ- قدس سره - در غیبت مرتکبین قبایح معروفه

اشاره

شیخ می فرماید: «من تجاهر بالقبائح المعروفه، جاز اغتیابه بکل قبیح»(1). اگر معیاری که ارائه شد مبنی بر جواز غیبت در مورد گناهان پایین تر، نسبت به مرتکبین گناهان بزرگ تر صحیح باشد، پس می توان قاعده ای به دست آورد: هر کسی که آشکارا مرتکب قبایح معروفه مانند زنا، لواط، مساحقه و امثال این قبایح شود، در هر قبیحی غیبت او جایز است.

در ادامه می فرماید: «و لعل هذا هو المراد بمن ألقی جلباب الحیاء لا من تجاهر بمعصیه خاصه و عدّ مستورا بالنسبه إلی غیرها کبعض عمّال الظلمه(2)»؛ بعید نیست مراد از روایاتی که می فرمود: هر کسی جلباب حیا را انداخته باشد هیچ حرمتی برای او نیست،