بررسی گسترده ی فقهی غیبت صفحه 33

أَنَّهُ وُلِدَ مِنْ حَلَالٍ وَ هُوَ یَأْکُلُ لُحُومَ النَّاسِ بِالْغِیبَهِ الحدیث»(1)؛

از غیبت اجتناب کن که غیبت، خورشت سگ های آتش است. سپس فرمودند: ای نوف! دروغ می گوید کسی که گمان می کند از حلال متولّد شده است، در حالی که با غیبت، گوشت مردم را می خورد.

_ روایت مشی در عیب دیگران

«... وَ مَنْ مَشَی فِی عَیْبِ أَخِیهِ وَ کَشْفِ عَوْرَتِهِ کَانَتْ أَوَّلُ خُطْوَهٍ خَطَاهَا وَضَعَهَا فِی جَهَنَّمَ وَ کَشَفَ اللَّهُ عَوْرَتَهُ عَلَی رُءُوسِ الْخَلَائِقِ»(2)؛