بررسی گسترده ی فقهی غیبت صفحه 34

صفحه 34

... کسی که در مسیر آشکار کردنِ عیب(1) دیگران گام بردارد، اوّلین قدمی که برمی دارد در جهنّم قرار می گیرد و خداوند عیوبش را نزد مردم مکشوف می کند.

_ روایت غیبت کننده ی تائب

«أَوْحَی اللَّهُ _ عَزَّ وَ جَلَّ _ إِلَی مُوسَی بْنِ عِمْرَانَ أَنَّ الْمُغْتَابَ إِذَا تَابَ فَهُوَ آخِرُ مَنْ یَدْخُلُ الْجَنَّهَ وَ إِنْ لَمْ یَتُبْ فَهُوَ أَوَّلُ مَنْ یَدْخُلُ النَّار»(2)؛

خداوند عزّ و جلّ به حضرت موسی بن عمران - علیه السلام - وحی فرمود: همانا کسی که غیبت می کند، اگر [از گناهش] توبه کند آخرین کسی است که وارد بهشت می شود و اگر توبه نکند اولین کسی است که وارد آتش (جهنّم) خواهد شد.


1- جناب شیخ عبارت «غیبت» را به جای «عیب» آورده اند. اگر عبارت «غیبت» باشد وجه دلالت خیلی روشن است، ولی اگر «عیب» باشد فی الجمله حرمت غیبت را اثبات می کند، آن هم بعضی از مصادیق غیبت را نه عنوان خاصّ غیبت و تمام مواردش را.
2- بحار الانوار، ج 72، باب الغیبه، ص 220؛ کشف الریبه، ص 11
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه