بررسی گسترده ی فقهی غیبت صفحه 365

صفحه 365

فرمودند: هرگاه چیزی می فروشی پس خوب معامله کن و در معامله غش نکن که تقوای این بیشتر و برای مالت پایدارتر است ... .

مرحوم شیخ در استدلال به این روایت می فرماید: از استعمال صفت حولاء توسط امام - علیه السلام - برای این زن، استفاده می شود اگر چنین صفتی، صفت ممیّزه باشد گفتنش اشکالی ندارد(1).

نقد کلام مرحوم شیخ- قدس سره -

اوّلاً: این که مرحوم شیخ جوازِ گفتن (غیبت) چنین صفاتی را از باب تزاحم اثبات کردند، می گوییم چه تزاحمی در این جا وجود دارد؟!(2) حضرت می توانستند فقط بفرمایند: «زینب العطّاره» و هیچ مشکلی پدید نمی آمد.

ثانیاً: از کجای روایت استفاده می شود که «حولاء» صفت ممیّزه ی خاصّه ی اوست؛ صفتی که «لا تعرف إلا بها»؟!


1- و فی الحدیث: «جاءت زینب العطّاره الحولاء إلی نساء رسول اللّه-- صلی الله علیه و آله و سلم - » و لا بأس بذلک فیما إذا صارت الصفه فی اشتهار یوصف [توصیف] الشخص بها إلی حیث لا یکره ذلک صاحبها، و علیه یحمل ما صدر عن الإمام - علیه السلام - و غیره من العلماء الأعلام. (المکاسب المحرمه، ج 1، ص 356)
2- این مورد از موارد تزاحم نیست؛ زیرا اوّلاً: ذکر چنین صفتی طریق منحصر معرفت او نیست، بلکه راه های مختلفی می تواند برای معرفت او وجود داشته باشد. ثانیاً: علی فرض این که تنها طریق معرفت او ذکر این صفت باشد، مگر معرفت او واجب است تا در صورت أهمّیت، ملاک وجوبش بر ملاک حرمت غیبت ترجیح داده شود؟! (امیرخانی)
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه