بررسی گسترده ی فقهی غیبت صفحه 368

مرحوم شیخ هم به این مطلب اذعان می کند(1)، ولی بهتر بود این مورد را جزء مواردی ذکر می فرمود که تخصّصاً از موضوع غیبت خارج است [نه از باب تزاحم که هیچ وجهی برای آن نیست].

11. غیبت برای ردّ ادّعای نسبت دروغین

اشاره

یکی دیگر از مستثنیاتی که مرحوم شیخ ذکر می فرماید، غیبت در مقام ردّ کسی است که به دروغ، ادّعای نسبت می کند؛ مثلاً می گوید: أنا ابن رستم (من فرزند رستم هستم).

دلیل مرحوم شیخ همان تزاحم است؛ چون مصلحت حفظ أنساب، اولی و أهمّ از مراعات حرمت مغتاب (بالفتح) است.

کلام سیّد خویی- قدس سره - مبنی بر جواز غیبتِ مدّعی نسَب، در صورت ترتّب أثر شرعی

سیّد خویی- قدس سره - می فرماید: جواز غیبت در مقام ردّ کسی که ادّعای نسبت غیر واقعی می کند، در صورتی است که اثر شرعی بر ادّعای او مترتّب شود؛ مثلاً با این ادّعا بخواهد ارث ببرد یا بر کسی مَحرم شود و ...(2). امّا اگر هیچ أثر شرعی بر آن مترتّب نشود، مثل کسی