بررسی گسترده ی فقهی غیبت صفحه 379

کلام مرحوم شیخ- قدس سره - در حکم استماع غیبت

اشاره

مرحوم شیخ- قدس سره - می فرماید: «یحرم استماع الغیبه بلا خلاف»(1).

«بلا خلاف» یعنی کسی در این مسأله خلاف آن فتوا نداده است، امّا این که آیا همه یا مُعتنا بِه از فقها آن را مطرح کرده و طبق آن فتوا داده اند یا نه، از عبارت «لا خلاف» چیزی استفاده نمی شود.

فقد ورد «انّ السامع للغیبه أحد المغتابین»

مرحوم شیخ در ادامه می فرماید: در روایتی آمده است: سامع غیبت، یکی از دو غیبت کننده است؛ یعنی گویا دو غیبت کننده وجود دارد: یکی گوینده ی غیبت و دیگری سامع آن. پس سامع غیبت به منزله ی غیبت کننده است؛ زیرا غیبت کننده بدون سامع نمی تواند غیبت کند. البته احتمالی هم داده می شود که «المغتابین» جمع باشد که بنابر این احتمال، معنای حدیث چنین می شود: سامعِ غیبت، از غیبت کنندگان است.

و الأخبار فی حرمته کثیره؛

اخبار در حرمت استماع غیبت، زیاد است.