بررسی گسترده ی فقهی غیبت صفحه 77

خاصّی برای عنوان غیبت هست _ مثلاً لزوم طلب حلّیت _ بر این عمل هم مترتّب خواهد بود.

مستوریت عیب

قید دیگری که در تعریف غیبت بود مستور بودن عیب است. شاید کسی بگوید: اگر عیب، واضح هم باشد غیبت محقّق می شود، کما این که از اطلاق عبارات برخی فقها بلکه کثیری از فقها این مطلب استفاده می شود. البته مغتاب (بالفتح) باید عفیف باشد؛ یعنی جلباب حیا را ندریده باشد؛ چرا که بعضی، غیبتِ شخص غیر عفیف و متجاهر به فسق را از مستثنیات غیبت ذکر کرده اند، که خواهد آمد.

عدم رضایت غیبت شونده

اشاره

در این که نارضایتی غیبت شونده از ذکر عیب او در تحقّق غیبت لازم است، بعضی چنین قیدی را لازم دانسته اند.

دیدگاه حضرت امام- قدس سره - در عدم لزوم وجود عیب، برای تحقّق غیبت

ایشان می فرماید: این حرف که «ذکر دیگری به چیزی که منقصت او باشد، باید در شخص وجود داشته باشد تا صدق غیبت کند و اگر آن عیب در او نباشد غیبت نیست، بلکه فقط بهتان است» حرف بی مدرکی است و من این قید را برای تحقّق غیبت لازم نمی دانم.