بررسی گسترده ی فقهی کذب (موضوع، احکام و موارد استثناء) صفحه 1

پیش گفتار

بِسْمِ الله الرَّحْمٰنِ الرَّحِیم

(إِنَّمَا یَفْتَرِی الْکَذِبَ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بایَاتِ الله وَ أُوْلَئکَ هُمُ الْکاذِبُون)

صدق الله العلی العظیم

فطرت انسان بر حُسن صدق و راستی و قُبح کذب و کژی سرشته شده و اساس ادیان الهی بر آن استوار است. حتّی دشمنان راستی و حقیقت نیز اوّلین حربه ای که با آن به دشمنی می پردازند، تکذیب حقیقت است و با همین حربه به دشمنی با حقیقی ترین حقیقت ها و راستگوترین راستگویان یعنی خداوند متعال، قرآن کریم و پیامبر عظیم الشأن - صلی الله علیه و آله و سلم - پرداخته اند. در قرآن کریم 282 مورد مشتقّات (کلمات هم خانواده) «کذب» استعمال شده و به روش های گوناگون مذموم و قبیح شمرده شده است و در روایات فراوانی دروغ و دروغ گویان نکوهش شده اند.

کذب که به عنوان کلید خانه ی خبائث از آن یاد شده در