بررسی گسترده ی فقهی کذب (موضوع، احکام و موارد استثناء) صفحه 100

نقد این استدلال

این استدلال قوی ترین استدلال بر کبیره بودن کذب است، ولی در نقد این استدلال می گوییم: مراد از قول زور در آیه ی شریفه ی (وَ اجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ) یا معنای لغوی قول زور است یا مصادیقی که در روایات به آن اشاره شده است.

امّا معنای لغوی زور که در بحث غناء به «تمایل عن وجهه» معنا کردیم، اگر به این معنای لغوی اخذ کنیم باید بگوییم هر سخنی که تمایل از وجهش داشته باشد که یکی از مصادیقش کذب است کبیره است، در حالی که التزام به این مشکل است و نمی توانیم بگوییم هر نوع انحرافی از حقّ، کبیره است؛ همان طور که در آیه ی شریفه ی (أَنَّ الْمُسْرِفینَ هُمْ أَصْحابُ النَّارِ)(1) نمی توانیم بگوییم مثلاً اگر کسی یک لیوان آب را اسراف کرد جزء اصحاب نار است. پس نمی توانیم بگوییم اطلاق لغوی قول زور، در این جا مراد است.

امّا اگر تفسیر روایی قول زور را اخذ کنیم که به غناء، شطرنج، شهادت دروغ و ... تفسیر شده است(2)، از آن جایی که