بررسی گسترده ی فقهی کذب (موضوع، احکام و موارد استثناء) صفحه 171

معنای مُرتاد(1) بودن است [مرتاد یعنی کسی که دنبال تهیه ی مقدّمات است برای انجام کاری، «إِرْتَدْ لسفرک»؛ یعنی دنبال آماده سازی مقدّمات برای سفرت باش]

در إحتجاج طبرسی روایت تا این جاست، امّا در معانی الاخبار دنباله دارد:

وَ قَدْ رُوِیَ أَنَّهُ عَنَی بِقَوْلِهِ (إِنِّی سَقِیمٌ) أَیْ سَأَسْقُمُ وَ کُلُّ مَیِّتٍ سَقِیمٌ وَ قَدْ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِنَبِیِّهِ - صلی الله علیه و آله و سلم - (إِنَّکَ مَیِّتٌ) أَیْ سَتَمُوتُ وَ قَدْ رُوِیَ أَنَّهُ عَنَی أَنِّی سَقِیمٌ بِمَا یُفْعَلُ بِالْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ - علیه السلام -؛

و نقل شده که مراد حضرت ابراهیم از (إِنِّی سَقِیمٌ) یعنی بناست بیمار شوم و هر میّتی سقیم است. [اسم فاعل، هم در حال و هم در استقبال استعمال می شود و شاهد بر این که اسم فاعل در استقبال استعمال می شود، این آیه ی شریفه است که] خداوند متعال به پیامبرش - صلی الله علیه و آله و سلم - فرمود: (إِنَّکَ مَیِّتٌ)؛ یعنی خواهی مرد.