بررسی گسترده ی فقهی کذب (موضوع، احکام و موارد استثناء) صفحه 175

عبدالله بن بکیر از امام صادق - علیه السلام - نقل می کند که حضرت درباره ی مردی که وقتی کسی درِ خانه اش می آید [و با او کار دارد] به کنیزش می گوید: بگو این جا نیست، فرمودند: مشکلی ندارد، این دروغ نیست.

مرحوم شیخ - قدس سره - می فرماید(1): تنها توجیهی که می توان برای دروغ نبودن این کلام ذکر کرد این است که بگوییم مقصود جاریه از هاهنا، جای خاصّی از خانه بوده و به آن اشاره کرده و گفته: این جا نیست. پس معلوم می شود اراده کردن معنای غیر ظاهر، که توریه باشد، مصداق کذب نیست.

دلالت این روایت بر جواز توریه خیلی روشن است.

3. روایتی در مسند احمد حنبل:

روایت دیگری که دالّ بر جواز توریه است، روایت عامیه ای است که در مسند احمد حنبل، سنن ابن ماجه و سنن ابی داود نقل شده که در مسند احمد حنبل این چنین است:

سُوَیْدِ بْنِ حَنْظَلَهَ قَالَ: خَرَجْنَا نُرِیدُ رَسُولَ اللَّهِ - صلی الله علیه و آله و سلم - وَ