بررسی گسترده ی فقهی کذب (موضوع، احکام و موارد استثناء) صفحه 2

زمره ی گناهانی است که مانع دست یابی انسان به حقیقت ایمان می شود و بعض اقسام آن مانند کذب علی الله و علی الرسول از بالاترین کبائر شمرده شده که اجتناب از آن را برای جامعه ی ایمانی هر چه ضروری تر می نمایاند.

با این حال سؤالات فراوانی پیرامون کذب وجود دارد و تا این سؤالات پاسخ داده نشود بدیهی است انتظار این که در حوزه ی فردی و اجتماعی بتوان وظیفه ی خود را در برابر آن به درستی انجام داد، مشکل است.

از جمله این که حقیقت کذب چیست، آیا همه ی اقسام کذب از گناهان کبیره است و اصلاً ملاک کبیره بودن معصیت چیست، آیا خلف وعد، هزل و مبالغات از اقسام کذب محسوب می شود، توریه چیست و چه حکمی دارد، آیا حرمت کذب، مسوّغات و موارد استثناء نیز دارد و سرانجام، قول به غیر علم چه حکمی دارد، آیا دلیلی بر حرمت قول به غیر علم مطلقاً وجود دارد و در صورت نبودن دلیل، مقتضای اصول عملیه چیست؟

پاسخ فقهی به این پرسش ها احتیاج به تفقّه عمیق و همه جانبه دارد که رساله ی حاضر متکفّل آن است.

این رساله که محصول دروس خارج فقه استاد فرزانه و فقیه گران مایه حضرت آیت الله سیّد محمدرضا مدرّسی طباطبایی یزدی دامت افاضاته پیرامون کذب و قول به غیر علم است، در عالی ترین سطح تحقیقات فقهی در حوزه ی مقدسه ی قم ایراد