کتابخانه بالقرآن

بررسی گسترده ی فقهی کذب (موضوع، احکام و موارد استثناء) صفحه 210

صفحه 210

طریق صدوق - قدس سره - به عمران بن علی الحلبی

مرحوم صدوق - قدس سره - در مشیخه می فرماید:

و ما کان فیه عن عمران الحلبیّ فقد رویته عن أبی- رضی اللّه عنه- عن سعد بن عبد اللّه، عن محمّد بن الحسین بن أبی الخطّاب، عن جعفر بن بشیر، عن حمّاد بن عثمان عن عمران الحلبیّ، و کنیته أبو الفضل.(1)

در طریق صدوق - قدس سره - به عمران الحلبی همه ثقاتند، بنابراین سند شیخ صدوق به عمران بن علی الحلبی هم تمام است.

پس نتیجه این می شود که سند شیخ صدوق به حلبی در این روایت (هر کدام از حلبیون باشد) تمام است. بنابراین این روایت از لحاظ سند تمام است.

البته در رجوع به من لایحضره الفقیه(2) ممکن است شبهه ای

1- من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص506.
2- همان، ج3، باب الأیمان و النذور والکفارات، ص364: ü همان، ح18: وَ قَالَ الْحَلَبِیُّ وَ سَأَلْتُهُ عَنِ الرَّجُلِ یَجْعَلُ عَلَیْهِ نَذْراً ... . ü همان، ح19: وَ قَالَ- علیه السلام - کُلُّ یَمِینٍ لَا یُرَادُ بِهَا ... . ü همان، ح20: وَ قَالَ فِی کَفَّارَهِ الْیَمِینِ ... . ü همان، ح21: وَ عَنِ الرَّجُلِ یَحْلِفُ لِصَاحِبِ الْعُشُورِ ... . ü همان، ح22: وَ سَأَلْتُهُ عَنِ امْرَأَهٍ جَعَلَتْ مَالَهَا هَدْیاً لِبَیْتِ اللَّهِ ... .