بررسی گسترده ی فقهی کذب (موضوع، احکام و موارد استثناء) صفحه 218

6. موثقه ی دیگر زراره§ممکن است این روایت، همان روایت سابق زراره باشد که در یک مجلس از حضرت سؤال کرده و بخشی را در جایی نقل کرده و بخشی را در جای دیگر، و ممکن هم هست در دو مجلس سؤال کرده باشد.§:

مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بِإِسْنَادِهِ عَنِ ابْنِ بُکَیْرٍ عَنْ زُرَارَهَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ - علیهما السلام -: نَمُرُّ بِالْمَالِ عَلَی الْعُشَّارِ فَیَطْلُبُونَ مِنَّا أَنْ نَحْلِفَ لَهُمْ وَ یُخَلُّونَ سَبِیلَنَا وَ لَا یَرْضَوْنَ مِنَّا إِلَّا بِذَلِکَ قَالَ: فَاحْلِفْ لَهُمْ فَهُوَ أَحَلُّ(1) مِنَ التَّمْرِ وَ الزُّبْدِ.(2)

زراره می گوید به امام باقر - علیه السلام - عرض کردم: با اموالمان بر عُشّار (مأمورین مالیات حکومت) گذر می کنیم، از ما می خواهند که قسم بخوریم [که مثلاً مالیات داده ایم یا اموال خودمان نیست] تا رهایمان کنند و به غیر از قسم راضی نمی شوند [و اموالمان را رها نمی کنند] حضرت فرمودند: قسم بخور، این قسم حلال تر [یا شیرین تر] از خرما و سرشیر است.